بررسی غلظت عناصر کادمیم، کروم و نیکل در جوامع درشت بی مهرگان بسترزی خوریات موسی و همبستگی آن با غلظت فلزات در رسوب

فلزات سنگین در اثر عوامل طبیعی و مصنوعی به بوم سازگان های آبی واردشده و از مهم ترین آلاینده های سمی این محیط ها محسوب می شوند که پایداری بالایی داشته و از توانایی ایجاد سمیت در آب زیان و قابلیت تجمع در زنجیر غذایی برخوردارند. این پژوهش با هدف بررسی غلظت کادمیم، کروم و نیکل در جوامع درشت بی مهرگان بسترزی خوریات موسی و همبستگی آن با تجمع فلزات در رسوب در سال 1391 انجام یافت. نمونه برداری از رسوبات توسط گرب انجام یافت. گونه های موجود در نمونه های ماکروبنتوزی نیز پس از شستشو در الک 5/0 میکرون، شناسایی شدند. پس از هضم نمونه های رسوب و ماکروبنتوز، غلظت عناصر توسط دستگاه نشر اتمی خوانده شد. نتایج بیان گر آن است که بیشینه میانگین غلظت عناصر کادمیم، کروم و نیکل بر حسب میلی گرم در کیلوگرم در نمونه های رسوب به ترتیب برابر با 10/0±17/0، 0/2±50/46 و 0/2±43/41 و در نمونه های ماکروبنتوز نیز به ترتیب برابر با 10/0±21/0، 0/1±10/64 و 0/1±40/41 و مربوط به Bivalvia می باشد. هم چنین نتایج مقایسه میانگین غلظت عناصر کادمیم، کروم و نیکل در نمونه-های رسوب با رهنمود WHO بیان گر آن است که میانگین غلظت تمام عناصر مورد ارزیابی کم تر از حد استاندارد می باشد. بنابراین، می توان عنوان کرد گرچه رسوبات منطقه مورد مطالعه به فلزات سنگین کادمیم، کروم و نیکل آلوده نیست، ولی استقرار صنایع مختلف پتروشیمی در منطقه مورد مطالعه، نشت نفت از سکوهای حفاری و تخلیه آب توازن نفتکش ها احتمال آلودگی رسوبات و به تبع آن گونه های آب زی ساکن به فلزات سنگین را افزایش می دهد.