شناسایی عوامل موثر بر بروز بحران های قومی در مناطق مرزی و آسیب های ناشی از آن (مطالعه موردی: استان آذربایجان غربی)

امروزه اهمیت مرزها و مناطق مرزی، ضرورت امنیت را ایجاب می نماید و جهت ایجاد امنیت مرزها، نقش قومیت های ساکن در حاشیه مرزها بسیار حائز اهمیت می باشد. بحث قومیت یکی از موضوعات مهم در ساختارها، مباحث و چالش های سیاسی و امنیتی می باشد. ایران کشوری متنوع ازنظر قومی است و اکثر گروه های قومی در مناطق مرزی کشورمان استقرار یافته اند. ازاین رو شناسایی آسیب های مناطق مرزی با تاکید بر مسائل قومی ضرورتی اجتناب ناپذیر می باشد که این ضرورت هدف تحقیق را در استان آذربایجان غربی روشن می سازد. روش تحقیق در این مطالعه کاربردی با ماهیت توصیفی – تحلیلی است که برای جمع آوری اطلاعات از روش اسنادی – میدانی (پیمایشی) و برای تجزیه وتحلیل داده های این تحقیق از آزمون های آماری فریدمن، رگرسیون و تی تک نمونه ای استفاده گردیده است. حجم نمونه نیز 300 نفر از کارشناسان و صاحب نظران این حوزه می باشد. یافته های تحقیق بر اساس آزمون رگرسیون حاکی از آن است که فقر و محرومیت شدید در مناطق مرزی؛ عدم تقسیم شغل های مدیریتی بین اقوام مختلف و عدم تثبیت سیستم دموکراتیک (وجود نظام مدیریتی تمرکزگرا) به ترتیب با ضریب بتای 0.721؛ 0.607 و 0.566 بیش ترین تاثیر را در بروز بحران های قومی در مناطق مرزی موردمطالعه دارند. همچنین مهم ترین بحران های قومی در مناطق مرزی موردمطالعه بر اساس متغیرهای مورد مطالعه نیز درگیری و منازعات قومی، عملیات و شورش های قومی علیه دولت مرکزی و نفوذ کشورهای بیگانه و بزرگ جلوه دادن این شورش ها می باشند که ارزش آزمون فریدمن آن ها به ترتیب برابر با 13.98، 12.57 و 11.21 است.