شبیه سازی خودهمبسته جریان حوضه آبریز زرینه رود با استفاده از روش تجزیه پروکراستس و مدل های شبکه عصبی مصنوعی و ماشین بردار پشتیبان

پیش بینی جریان رودخانه ها در حوضه های آبریز نقش مهمی در بهره برداری و مدیریت صحیح منابع آبی دارد. تعیین نوع و تعداد ورودی مدل های تخمین گر، یکی از مهم ترین مراحل در پیش بینی جریان رودخانه ها می باشد. بنابراین از روش تجزیه پروکراستس (PA) برای تعیین تعداد ورودی های موثر استفاده شده است. در این تحقیق پیش بینی جریان با استفاده از داده های جریان ماهانه ایستگاه های آب سنجی صفاخانه و سنته انجام گرفته است. مدل شبکه عصبی مصنوعی (MLP) و مدل ماشین بردار پشتیبان (SVM) برای پیش بینی جریان مورد استفاده قرار گرفته اند. بهترین تخمین جریان با استفاده از مدل های MLP و PA-MLP در ایستگاه آب سنجی صفاخانه به ترتیب با RMSE برابر با (m3/s) 68/5 و (m3/s) 85/4 و CC برابر با 73/0 و 78/0 و در ایستگاه آب سنجی سنته به ترتیب با RMSE برابر با (m3/s) 44/6 و (m3/s) 36/6 و CC برابر با 78/0 و 79/0 انجام شده است. مدل PA-SVM نیز به ترتیب با RMSE و CC برابر با (m3/s) 45/5 و 73/0 در دوره صحت سنجی نتایج بهتری را نسبت مدل SVM در تخمین جریان ایستگاه آب سنجی صفاخانه داشته است. همچنین نتایج نشان داد که مدل‏های SVM و PA-SVM جریان ایستگاه سنته را با RMSE به ترتیب برابر با (m3/s) 85/6 و (m3/s) 03/7 تخمین زده‏اند. در حالت کلی نتایج نشان داد که روش تجزیه پروکراستس می تواند به عنوان یکی از روش های کارآمد و مناسب جهت تعیین تعداد ورودی موثر مورد استفاده قرار گیرد. مقایسه نتایج مدل های MLP و SVM نیز نشان داد که مدل MLP از دقت بیشتری نسبت به مدل SVM برخوردار است.