پیش بینی نمایه خشکسالی SPI به روش های رگرسیون بردار پشتیبان و خطی چندگانه

خشکسالی پدیده ای طبیعی است که به علت برهم کنش عوامل مختلف هواشناسی، دارای فرآیند پیچیده ای بوده و در همه شرایط اقلیمی و در تمام مناطق کره زمین به وقوع می پیوندد. لذا پیش بینی نمایه های خشکسالی و ارزیابی زمانی آن ها، یکی از راه های موثر در مدیریت بحران خشکسالی و تدوین طرح هایی به منظور کاهش اثرات آن به نظر می رسد. در پژوهش حاضر، برای پیش بینی نمایه خشکسالی بارش استاندارد شده (SPI) در ایستگاه سینوپتیک تبریز در بازه زمانی سال های 1358 تا 1391، از روش های رگرسیون بردار پشتیبان و رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید. بدین منظور، برای پیش بینی نمایه SPI در دوره های 3، 6، 9، 12، 24 و 48 ماهه از شش ترکیب متفاوت ورودی متشکل از مقادیر متناظر قبلی همان نمایه استفاده گردید. نتایج حاصل از تحلیل پارامترهای آماری نشان داد که هر دو روش مورد مطالعه دقت مناسبی در پیش بینی نمایه های خشکسالی داشته اند ولی با این وجود، روش رگرسیون بردار پشتیبان در پیش بینی نمایه های SPI-6، SPI-9 و SPI-24 به ترتیب با داشتن جذر میانگین مربعات خطای 4985/0، 4340/0 و 2427/0 عملکرد بهتری در مقایسه با رگرسیون خطی چندگانه داشته است. ولی در پیش بینی نمایه های SPI-3، SPI-12 و SPI-48، روش رگرسیون خطی چندگانه خطای نسبی کم تری را نشان داد. با این وجود، می توان چنین نتیجه گیری نمود که هر دو روش مورد مطالعه شامل رگرسیون بردار پشتیبان و خطی چندگانه پیش بینی های مناسبی از نمایه های خشکسالی داشته اند و می توانند برای مدیریت عواقب ناشی از پدیده مذکور، با اطمینان قابل قبولی مورد استفاده قرار گیرند.