فراوانی آنوپلوئیدی کروموزومی در جنین های با کیفیت بالا از زوج های جوان با استفاده از غربالگری ژنتیکی پیش از لانه گزینی

انتخاب بهترین جنین برای انتقال به بیمار در تکنیک های کمک باروری (ART) از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. استفاده از بررسی های مورفولوژیک برای این انتخاب اطلاعات اندکی فراهم می آورد تا آنجایی که ارتباط معنی داری بین مورفولوژی جنین و پتانسیل باروری نشان داده نشده است. از طرف دیگر، آنوپلوییدی یکی از فاکتورهای کلیدی است که می تواند بر روی موفقیت باروری انسان در ART موثر باشد.

هدف از این مطالعه بررسی شیوع آنوپلوییدی در جنین های با کیفیت بالا از نظر مورفولوژی از بیماران نابارور در سنین جوانی که به منظور تعیین جنسیت جنین تحت درمان ART قرار گرفته اند.

تعداد 97 جنین با کیفیت بالا از 23 بیمار زن زیر 37 سال که قبلا تحت غربالگری جنینی پیش از تولد (PGS) قرار گرفته بودند وارد این مطالعه شدند .بعد ازشستشو، لام های حاوی بلاستومرهای جنینی بیماران مورد آنالیز مجدد کروموزوم های معمول اتوزومی 13، 18 و21 با استفاده از تکنیک (FISH) قرار گرفتند .

میزان قابل توجهی از انوپلوییدی در جنین ها در مجموع کروموزوم های مورد ارزیابی در مقایسه با نتایج غربالگری قبلی کروموزوم های جنسی وجود داشت (62/9% در برابر 24/7%، 0/00=p). بیشترین انوپلوییدی اتوزومی مشاهده شده متعلق به تریزومی /مونوزومی کروموزوم 13 بود.

میزان قابل توجهی از ناهنجاریهای تعدادی کروموزوم در جنین های حاصل از لقاح آزمایشگاهی بوجود می آید که یکی از دلایل اصلی شکست درمان می باشد و به نظر می رسد که شاخصه های اصلی مورفولوژیک جنین روش مناسبی برای تشخیص جنین های ژنتیکی ناهنجار نمی باشد.