تاثیر سیلاژ یونجه غنی شده با سطوح مختلف ضایعات خرما بر قابلیت هضم ماده خشک و برخی فراسنجه های شکمبه ای در گوسفند کرمانی

هدف از این مطالعه تاثیر افزودن خرمای ضایعاتی بر ترکیب شیمیایی و کیفیت سیلاژ یونجه و قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های شکمبه ای گوسفند بود. از 4 راس گوسفند نر نژاد کرمانی با میانگین سن 2 سال و وزن 2±47 کیلوگرم در قالب طرح مربع لاتین در 4 دوره 21 روزه استفاده شد. برای تهیه سیلاژ، یونجه با درصد های 0، 5، 10 و 15 درصد خرمای ضایعاتی مخلوط و به مدت 45 روز در بشکه هایی با گنجایش 40 لیتر سیلوگردید. از سیلاژها به میزان 30 درصد در جیره های آزمایشی: 1) جیره شاهد (سیلاژ یونجه بدون خرمای ضایعاتی) 2) جیره دارای سیلاژ یونجه با 5 درصد خرمای ضایعاتی، 3) جیره دارای سیلاژ یونجه با 10 درصد خرمای ضایعاتی و 4) جیره دارای سیلاژ یونجه با 15 درصد خرمای ضایعاتی استفاده شد. افزودن خرمای ضایعاتی به یونجه هنگام سیلو کردن سبب افزایش ماده خشک و انرژی، کاهش الیاف نامحلول در شوینده خنثی و خاکستر شد (05/0>P) و تاثیر معنی داری بر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و الیاف نا محلول در شوینده خنثی جیره های آزمایشی داشت. بالاترین قابلیت هضم ماده خشک مربوط به جیره-ی شاهد و کم ترین مقدار مربوط به جیره دارای سیلاژ یونجه با 5 درصد خرمای ضایعاتی بود. همچنین با سیلاژ یونجه با 15 درصد خرمای ضایعاتی، نیتروژن آمونیاکی تولید شده در شکمبه گوسفندان به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>P). در مجموع استفاده از خرمای ضایعاتی سبب بهبود کیفیت سیلاژ یونجه گردید و به دلیل کاهش تولید آمونیاک شکمبه و دفع آن به محیط زیست اثر مثبت دارد.