بررسی ارتباط اضطراب با رفتارهای غذا خوردن در دانشجویان در حال تحصیل در شهرهای تهران و اهواز

رفتار غذا خوردن را می توان به عنوان عاملی در نظر گرفت که بر دریافت غذایی و درنتیجه سلامت فرد تاثیرگذار است. از آنجایی که اضطراب در بین دانشجویان شیوع بالایی داشته و به عنوان یک عامل روحی ممکن است بر رفتار غذا خوردن تاثیرگذار باشد، مطالعه حاضر، با هدف بررسی ارتباط اضطراب با رفتارهای غذا خوردن در دانشجویان در حال تحصیل در دانشگاه های تهران و اهواز صورت گرفت.
در این مطالعه 340 نفر از دانشجویان در حال تحصیل در دانشگاه های تهران و اهواز در مطالعه شرکت نمودند. پرسشنامه اطلاعات عمومی در مورد تمامی شرکت کنندگان تکمیل گردید. برای بررسی سطح اضطراب از پرسشنامه اشپیل برگر استفاده شد که دو دسته اضطراب آشکار و پنهان را نشان می داد. از پرسشنامه ی رفتار غذا خوردن داچ نیز برای بررسی رفتارهای غذا خوردن هیجانی، خارجی و مهاری در بین شرکت کنندگان استفاده گردید.
نتایج مطالعه نشانگر این بود که دانشجویان در حال تحصیل در دو شهر، در سطح اضطراب اختلاف معنی داری نداشتند اما امتیاز رفتار غذا خوردن هیجانی و خارجی، در سطوح مختلف اضطراب آشکار (به ترتیب 019/0p= و 013/0p=) و پنهان (به ترتیب 002/0p= و 023/0p=) اختلاف معنی داری را نشان داد.
مطالعه حاضر نشان دهنده ارتباط اضطراب با رفتار غذا خوردن در بین دانشجویان شرکت کننده بود و به نظر می رسد با کاهش اضطراب، ممکن است رفتارهای مناسب غذا خوردن شکل گیرد.