نگرش کلی نظریه سیستم ها بر نقش مدیریتی امام خمینی در دوران جنگ تحمیلی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر نقش امام خمینی (ره) بر ثبات سیاسی جمهوری اسلامی ایران در دوران هشت ساله جنگ ایران و عراق می باشد. همچنین، پی بردن به چگونگی تاثیرگذاری نقش رهبری بویژه پس از فتح خرمشهر، در شکل گیری ثبات سیاسی از اهداف این پژوهش می باشد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که پس از پیروزی انقلاب با وجود نهادهایی چون؛ بسیج و مسجد، ارزش های پدید آمده از انقلاب برای حفظ ثبات و کیان نظام جمهوری اسلامی در بین نسل جوان که در حد بالایی سیاسی شده بودند، مستقر و گسترش یافت و بدین ترتیب قدرت جدیدی در ایران ظهور کرد و آن قدرت عبارت بود از »اراده مردمی« و »نیروی مردمی«. قدرتی که مبتنی بر مولفه های دینی و رهبری امام خمینی به وجود آمده بود و امام با کمک این عنصر توانست ثبات سیاسی کشور را حفظ نماید. در این نوشتار از روش کتابخانه ای استفاده شده و سعی برآن است با به کارگیری از مستندات اینترنتی در راستای هدف پژوهش گام برداشته شود و تلاش شده تا در ابتدا به بیان مفهوم نظریه سیستم ها پرداخته و در ادامه چیستی و علل ظهور بحران جنگ را مطرح ساخته و در انتها نقش رهبری را در برقراری ثبات سیاسی در دوره جنگ ایران و عراق به روش نظریه سیستم ها مورد کندوکاو قرار گیرد.