چالش های اورژانس پیش بیمارستانی مشهد (مطالعه کیفی)

اورژانس پیش بیمارستانی به عنوان نخستین خط مراقبت و درمان در برخورد با بیماران اورژانس خارج بیمارستانی، از اهمیت قابل توجهی در سیستم مراقبت بهداشتی درمانی برخوردار است. برنامه ریزی در خصوص یافتن نقاط ضعف و قوت و بهبود کیفیت اورژانس پیش بیمارستانی از طریق بررسی مشکلات این بخش ها امری مهم و ارزشمند تلقی می شود. مطالعه حاضر با هدف «تبیین چالش های پایگاه های شهری اورژانس 115 مشهد» انجام شد.
با رویکرد کیفی چهارده نفر از پرسنل پایگاه های اورژانس پیش بیمارستانی شهر مشهد به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف، مورد مصاحبه نیمه ساختار یافته قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای مرسوم گرینهیم و لاندمن(2004) و با نرم افزار ATLAS.ti مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
با تجزیه و تحلیل داده ها، سه درون مایه ی اصلی « چالش های مربوط به منابع انسانی» (ویژگی های فردی نیروی انسانی، نا رضایتی کارکنان) ،«چالش های سازمانی»(چالش های ساختاری، کمبود نجهیزات و کمبود نیروی انسانی) و« چالش های اجتماعی فرهنگی»( چالش های محیطی- اجتماعی و چالش های فرهنگی) استخراج شد.
نارضایتی پرسنل، چالش های ساختاری، کمبود تجهیزات، کمبود نیروی انسانی و چالش های اجتماعی – فرهنگی از مهمترین چالش های سیستم اورژانس پیش بیمارستانی بود. استقلال سازمانی، ایجاد ردیف سازمانی، اصلاح قوانین و مقررات اداری در ارتباط با محدوده خدمات قابل ارائه توسط پرسنل فوریت ها، توجه به امکانات رفاهی و همکاری و مشارکت سایر سازمان ها نظیر صدا و سیما و راهنمایی و رانندگی در جهت ارتقاء خدمات اورژانس پیش بیمارستانی در سطح جامعه می تواند در کاهش چالش های موجود در بخشهای اورژانس بیمارستانی موثر باشد