کاربرد برخی نمکهای معدنی و باکتری Bacillus subtilis برای کاهش پوسیدگی سبز پرتقال ناشی از قارچ Penicillium digitatum در شرایط انباری

فساد میکروبی محصولات غذایی در شرایط انبار، یکی از چالش های پیش روی ما در صنایع غذایی کشور است. در این میان پوسیدگی های میکروبی میوه ها در شرایط انبار و سردخانه از اهمیت ویژه ای برخوردار است.در این بررسی ابتدا قارچ عامل پوسیدگی، از سطح میوه های آلوده پرتقال جداسازی و خالص گردید و بیماری زایی آن به اثبات رسید. سپس کنترل پوسیدگی پرتقال با استفاده از ریزسازواره های جداشده از سطح میوه و نیز تهیه شده از کلکسیون های میکروبی، در تلفیق با چند نمک، مورد ارزیابی قرار گرفت. در بررسی اثر جدایه های باکتریایی بر کاهش پوسیدگی میوه، بیشترین ممانعت از رشد قارچ و توسعه پوسیدگی توسط سویه Bacillus subtilis UTB96 صورت گرفت. در ادامه اثر غلظت های یک، سه و پنج درصد (وزنی/حجمی) سه ترکیب کربنات پتاسیم، کربنات سدیم وبیکربنات سدیم روی جوانه زنی اسپور عامل پوسیدگی مورد بررسی قرار گرفت، که در این میان با توجه به اثر منفی غلظت پنج درصد بیکربنات سدیم روی زنده مانی سلول ها، ترکیب سه درصد بیکربنات سدیم بیشترین اثر در ممانعت از جوانه زنی اسپورهای عامل پوسیدگی را از خود نشان داد. نتایج این بررسی نشان داد که تلفیق کاربرد سویه B. subtilis UTB96 با سه درصد بیکربنات سدیم، منجر به افزایش توانایی بیوکنترلی آن علیه عامل پوسیدگی پرتقال گردید.