تعیین شایع ترین محل آسیب های اسکلتی - عضلانی و بررسی ارتباط بین سابقه ورزشی با بروز آسیب طی دوره آموزشی شش ماهه تمرینات نظامی

ضایعات اسکلتی-عضلانی ایجادشده در حین تمرینات ازجمله مشکلات اساسی در نظامیان می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین شایع ترین محل آسیب های اسکلتی-عضلانی و بررسی ارتباط بین سابقه ورزشی با بروز آسیب های اسکلتی-عضلانی در دانشجویان پسر بدو خدمت ناجا طی دوره آموزشی شش ماهه تمرینات نظامی بود.
طی یک مطالعه کهورت آینده نگرانه، اطلاعات مربوط به بروز ضایعات اسکلتی-عضلانی 150 دانشجو پلیس مرد ناجا طی دوره شش ماهه آموزش نظامی آن ها جمع آوری گردید. مشخصات دموگرافیک و سابقه ورزشی گذشته افراد موردبررسی قرار گرفت. با استفاده از پرسشنامه نوردیک بروز هرگونه ضایعه اسکلتی-عضلانی طی دوره شش ماهه آموزش نظامی آن ها جمع آوری شد. بروز شایع ترین ضایعات اسکلتی-عضلانی به صورت درصدی از جامعه کل موردبررسی محاسبه شد. از آزمون کای اسکور و فیشر برای تعیین ارتباط بین سابقه ورزشی گذشته افراد با بروز ضایعات اسکلتی-عضلانی استفاده شد.
در 150 مرد موردبررسی ناجا شایع ترین محل های آسیب دیده به ترتیب عبارت بودند از: زانو (45/4 %)، کمر (30/7 %) و مچ پا (17 %). همچنین 57/5 درصد افراد باسابقه فعالیت ورزشی و 62/6 افراد بدون سابقه فعالیت ورزشی بعد از انجام تمرینات نظامی دچار آسیب های اسکلتی-عضلانی شدند.
اندام های تحتانی و کمر ازجمله شایع ترین محل های درگیر طی دوره شش ماهه آموزش نظامی بودند. همچنین داشتن سابقه ورزشی گذشته و احتمالا سطح آمادگی جسمانی بالاتر این افراد می تواند نقش حفاظتی در بروز ضایعات اسکلتی-عضلانی داشته باشد.