مقایسه آزمون رهاسازی اینترفرون گاما و تست پوستی توبرکولین برای شناسایی عفونت سل نهفته در بیماران سالمند ایرانی

آزمون پوستی توبرکولین روش رایجی برای تشخیص سل نهفته است، ولی نتایج مثبت و منفی کاذب زیادی دارد. در آزمون کوآنتی فرون میزان اینترفرون گامای مترشحه از لنفوسیت ها در پاسخ به آنتی ژن های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس سنجیده می شود. این مطالعه به منظور تعیین میزان توافق نتایج کوآنتی فرون با اندوراسیون پوستی توبرکولین در تشخیص سل نهفته سالمندان انجام شد.
این مطالعه در سال 1394 روی 30 سالمند دارای علائم سل نهفته، 50 سالمند سالم و 10 سالمندی که سل آنها به طور قطعی اثبات شده بود در دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام گردید. میزان اینترفرون گامای مترشحه از لنفوسیت های T اختصاصی خون محیطی با آزمون کوآنتی فرون سنجیده شد. بعلاوه تست پوستی توبرکولین به روش استاندارد انجام شد و میزان اندوراسیون پوستی اندازه گیری شد. با ترسیم منحنی ROC، حساسیت، ویژگی و سطح زیر منحنی (AUC) آزمون های رهاسازی اینترفرون گاما و توبرکولین محاسبه شد. نتایج بیماران و افراد سالم با آزمون کروسکال والیس مقایسه گردید.
حساسیت و ویژگی آزمون رهاسازی اینترفرون گاما برای سل فعال در بیماران مسن به ترتیب 100% و 98% بود (سطح زیر منحنی 0/99) در حالی که حساسیت و ویژگی آزمون توبرکولین بترتیب 80% و 94% بود (سطح زیر منحنی 0/89). در رابطه با افراد مسن مبتلا به سل نهفته، حساسیت و ویژگی آزمون رهاسازی اینترفرون گاما 73% و 98% و حساسیت و ویژگی آزمون توبرکولین به ترتیب 36% و 94% بود.
آزمون کوانتی فرون حساسیت و ویژگی بیشتری برای تشخیص سل نهفته نسبت به آزمون توبرکولین دارد و بکارگیری آن تشخیص سل نهفته را در افراد مسن قابل اطمینان تر می کند.