اثر ازدواج بر میزان خدمات خانه داری زنان ساکن شهر تهران

بررسی پیامد ازدواج برای زنان، به خصوص در رابطه با میزان فعالیت در خانه، به منزله بدیلی برای عرضه کار بازاری، محور اصلی پژوهش پیش رو را تشکیل می‏دهد. تحلیل رفتار بهینه، در قالب یک الگوی اقتصاد خرد، نشان می‏دهد که زنان پس از ازدواج از عرضه کار خود در بازار اشتغال می کاهند و بر فعالیت خانه ‏داری خود می‏افزایند. در این پژوهش، از دو نمونه شامل زنان مجرد (410 مشاهده) و زنان متاهل (409 مشاهده) در شهر تهران استفاده شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه طراحی شده محقق جمع آوری شدند. شواهد حاکی از تایید پیش‏بینی نظری الگوی رفتاری ا‏ست. برآوردها نشان می‏دهد که با وقوع ازدواج میزان خانه ‏داری زنان در شبانه روز به طرز معناداری افزایش می‏یابد. این یافته موید تخصصی شدن زنان در امور خانگی در پی ازدواج است. همچنین، مشخص شد که درآمد، تحصیلات و اشتغال زنان تاثیر منفی بر میزان خانه ‏داری دارند، اما تعداد فرزندان اثر مثبت را نشان می‏دهد.