میانجیگری فرسودگی شغلی و بدبینی سازمانی در رابطه میان سرمایه روان شناختی و بهزیستی روان شناختی ایثارگران

با توجه به اینکه بسیاری از ایثارگران در سازمان های عمومی کشور مشغول به کار هستند، بنابراین عملکرد شغلی موفق این افراد در سازمان ها، کیفیت خدمات رسانی به شهروندان را افزایش خواهد داد. این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه ای فرسودگی شغلی و بدبینی سازمانی در رابطه میان سرمایه روان شناختی و بهزیستی روان شناختی ایثارگران انجام شد.
ابزار و در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی در سال 1395، تعداد 384 نفر از ایثارگران شاغل در ادارات دولتی شهر تهران به روش نمونه گیری غیراحتمالی و دردسترس انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها، از مقیاس سرمایه روان شناختی، مقیاس بهزیستی روان شناختی، مقیاس فرسودگی شغلی و مقیاس بدبینی سازمانی استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار LISREL 8/8 و توسط آمار توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری (با روش تحلیل مسیر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
سرمایه روان شناختی با بهزیستی روان شناختی (0.928=r) رابطه مثبت و معنی دار و با فرسودگی شغلی (0.932-=r) و بدبینی سازمانی (0.890-=r) رابطه منفی و معنی دار داشت. همچنین بدبینی سازمانی (0.854-=r) و فرسودگی شغلی (0.915-=r) با بهزیستی روان شناختی رابطه منفی و معنی دار داشتند (0.01p<).
سرمایه روان شناختی از طریق کاهش فرسودگی شغلی و بدبینی سازمانی موجب بالارفتن سطح بهزیستی روان شناختی ایثارگران می شود.