اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر بدتنظیمی هیجانی، افکار خودکشی و ناامیدی در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس سانحه

درمان متمرکز بر هیجان، یک مداخله کوتاه مدت است که می تواند مجموعه ای از تخریب های اختلال PTSDرا که ناشی از جنگ است، مورد هدف قرار دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر بدتنظیمی هیجانی، افکار خودکشی و ناامیدی جانبازان مبتلا به PTSD بود.
ابزار و این پژوهش نیمه آزمایشی ( با طرح پیش آزمون- پس آزمون) و گروه کنترل بود. 50 جانباز از میان جانبازان مبتلا به PTSDکه در سال 1395 به بیمارستان روانپزشکی ایثار اردبیل مراجعه کرده بودند، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. داده ها براساس چک لیست اختلال استرس پس از سانحه و پرسشنامه های ناامیدی بک (BHS)، اندیشه پردازی خودکشی بک (BSSI) و مقیاس مشکل در تنظیم هیجان ((DERS گردآوری شدند. سپس جلسات درمان متمرکز بر هیجان به مدت 8 جلسه 5/1 ساعتی بر گروه آزمایش اجرا شد. داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS 23 و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
بعد از کنترل اثرات پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون دو گروه در هر یک از متغیرهای بدتنظیمی هیجانی، افکار خودکشی و ناامیدی تفاوت معنی دار وجود داشت (001/0>P).
آموزش درمان متمرکز بر هیجان می تواند بدتنظیمی هیجانی، افکار خودکشی و ناامیدی جانبازان مبتلا به PTSD را کاهش دهد.