روش های تحقیقاتی ویژه کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مقابله با جرایم سازمان یافته فراملی

در روزگار کنونی جرایم سازمان یافته فراملی به عنوان یکی از معضلات اصلی جوامع شناخته می شود؛ لذا عزم جهانی برای مقابله با این جرایم منجر شد تا به همت سازمان ملل متحد، در سال 2000 میلادی کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی (پالرمو) تدوین شود. در ماده 20 این کنوانسیون بین المللی تحت عنوان روش های ویژه تحقیقاتی به طور تمثیلی به سه روش اشاره شده است. اولین روش مورد اشاره روش پلیسی حمل و تحویل تحت نظارت می باشد. روش دیگری که به آن اشاره شده است عملیات مخفی می باشد که این روش خود شامل شیوه هایی همانند دام گستری، نفود و تحقیقات مخفی می شود و در نهایت این کنوانسیون برای تحقیقات به مراقبت الکترونیکی اشاره مینماید که به مفهوم گرد آوری اطلاعات از طریق ابزارهای الکترونیکی می باشد و شگردهایی مانند استراق سمع را در بر می گیرد. نگارنده در این مقاله به روش تحلیلی-توصیفی با استفاده از ابزار کتابخانه ای به بررسی و ژرف نگری روش های مذکور خواهد پرداخت. و در نهایت با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش مشخص می شود در امر قانون گذاری و اجرای این روش ها هنوز خلاهای قانونی در قوانین کشور ایران به چشم می خورد.