ارزیابی کانون های جرم خیز استان خراسان جنوبی مبتنی بر روش های خودهمبستگی فضایی

جرم خیزی و عدم امنیت می تواند به عنوان یک عامل محدو دکننده برای توسعه پایدار منطقه ای وعامل دافعه برای صنعت گردشگری، حمل و نقل و . . . . به حساب آید. لذا امروزه ارزیابی شرایط جرم خیزی با استفاده از روش های نوین آماری ضمن شناسایی مناطق جرم خیز حاکم بر منطقه، بعنوان ابزاری کارآمد و مهم در دست برنامه ریزان ملی ومنطقه ای و متولیان امر برنامه ریزی به حساب می آید تا با شناسایی نقاط بحرانی وحساس ضمن هدایت برنامه ها وفعالیتهای توسعه ای به مناطق کم خطر ومساعدتر سرمایه گذاری ها را در مناسب ترین حالت ممکن درحوزه های مختلف تضمین سازد وبا شناسایی نیازهای پنهان مردمی وانگیزه های آنان بتوان یک استراتژی مناسب جهت شناخت وتوسعه بازار هدف بکار برد. در پژوهش حاضر با استفاده از روش های آماری فضایی جرایم استان خراسان رضوی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که جرایم مربوط به مواد مخدر و مصادیق آن (حمل، نگهداری، فروش و مصرف) بیشترین میزان را در بین دیگر جرایم ارتکابی در استان خراسان جنوبی داراست و بعد از مواد مخدر دومین جرمی که بیشتر در سطح استان مشاهده شد مربوط به جرم سرقت می باشد که بیشتر در شهرستان های بیرجند و قائنات به دلیل تمرکز امکانات و وجود مراکز تجاری و اداری بوده است. نتایج روش های خودهمبستگی فضایی نشان داد که جرایم در سطح استان خراسان جنوبی از الگوی خوشه ایبالا تبعیت می نماید و کانون مهم جر مخیزی استان نیز شهر بیرجند شناسایی شده است.