تحلیل تاب آوری کسب و کارهای روستایی در شهرستان ملکان

توسعه کارآفرینی و تداوم فعالیت بنگاه های اقتصادی در محیط‏های کسب وکار متغیر و چالش‏برانگیز، در گرو شناخت تاب‏آوری و برنامه ریزی برای تقویت آن در کسب وکارها است. بسیاری از بنگاه های کوچک و متوسط روستایی در اثر عدم تاب‏آوری مناسب، در سال های ابتدایی با شکست مواجه می‏شوند. در این راستا این مقاله با روش کمی، به‏ بررسی تاب‏آوری مالکان کسب وکارهای روستایی و واکاوی ساختار عاملی تاب‏آوری کسب وکار آن‏ها پرداخته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، پیمایشی است. نمونه آماری پژوهش، 120 نفر از مالکان کسب وکارهای روستایی غیرکشاورزی شهرستان ملکان استان آذربایجان شرقی بودند. ابزار پژوهش، پرسشنامه استانداردی بود که با استفاده از مقیاس تاب‏آوری کانر- دیویدسون (CD-RISC) و مقیاس تاب‏آوری در طول عمر کسب وکار (LRS-B) طراحی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم‏افزار SPSS23 انجام شد. نتایج تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که شش عامل توان تطابق و آینده‏نگری (%23)، تعامل با مشتریان (%14)، موقعیت طلبی (%11)، حمایت خانوار (%8)، برنامه ریزی راهبردی (%7) و حمایت دولت (%6) در مجموع حدود %69 درصد واریانس سازه تاب‏آوری کسب وکارهای روستایی را تبیین کرده‏اند.