تکنولوژی، معماری، و پایداری

الزام و وابستگی معماری پایدار به فن آوری پیشرفته در وجوه مختلفی از معماری، پایداری، فن آوری، تکنولوژی های ارزان یا در دسترس، و موضوعاتی از این قبیل حائز اهمیت است و از موضوعات روز تحقیقی است و در دیگر کشورها نیز بدان پرداخته می شود. همبستگی معماری پایدار و فن آوری به ویژه فن آوری های پیشرفته و گاه پیچیده، پایداری را موضوعی دور از دسترس، غامض و فرادست می نمایاند. حال آنکه مبانی پایداری بر اصل ایجاد امکان بهره برداری نسل حاضر و آتی و رفاه و سلامت آنان بنا شده و پیشرفت و حتی تعالی تکنولوژی نیز خود از شاخصه های این امر است. به همین دلیل لازم است رابطه و توالی و تقدم معماری پایدار و فن آوری با یکدیگر سنجیده و دیده شود. به این منظور در بررسی وجوه مختلف پایداری و مقاصد و روش های آن، لازم است نخست تعریف مشخصی از معماری پایدار مطرح شود تا علاوه بر محدوده های آن، معیارهای پایداری مشخص و روابط آن با سایر مباحث، نظیر فن آوری، هرچند به اجمال قابل سنجش گردد. علاوه بر این ضروری است فن آوری و وجوه آن در قالب زمان و جامعه نیز تعریف شود. بدین ترتیب می توان روش به کارگیری تکنولوژی یا مسیر تبدیل آن به فن آوری های بومی را واضح تر ترسیم کرد. تلاقی دو مبحث فوق پاسخ این سوال را خواهد جست که، آیا معماری پایدار و تکنولوژی، به ویژه تکنولوژی پیشرفته، ملازم یکدیگرند و یا تفسیر دیگری از چگونگی ارتباط جنبه های مختلف این دو مقوله باید در ذهن جای گیرد؟