حکمرانی دانشگاه های تراز جهانی؛ ضرورت یا نیاز

دانشگاه تراز جهانی از موضاعاتی است که تعاریف و ویژگی های متعددی برای آن ارائه شده است. اگرچه تعدادی از کشورها در پی ایجاد و یا تاسیس این نوع دانشگاه ها هستند، ولیکن بسیاری از صاحب نظران برداشت های مختلفی از این نوع دانشگاه دارند. آلباخ (2003) معتقد است که دانشگاه تراز جهانی به آن دسته از دانشگاه ها اطلاق می شود که در رتبه بندی جهانی از استانداردهای ممتازی برخوردار باشد و پیوستن به این دانشگاه از طریق خود اظهاری انجام نمی پذیرد، بلکه شرایط ممتازی در دنیای بیرون و بر اساس شناخت بین المللی حاصل می شود و عده ای هم معتقدند آنچه باعث شده برخی از دانشگاه ها تراز جهانی شوند، اعتبار و شهرت آن ها است و چندان بین عملکرد این دانشگاه ها با نام شان وجود ندارد. برخی دیگر هم معتقدند داشتن حداقل یک دانشگاه تراز جهانی برای رشد و توسعه کشورها بسیار مفید است؛ این در حالی است که عده ای دیگر نیز معیارهای پیوستن به دانشگاه های تراز جهانی را زیر سوال می برند. در این مقاله که به صورت توصیفی – کتابخانه ای و با استفاده از مقالات، گزارش های دولتی و گزارش های بانک جهانی و وب سایت های دانشگاه های تراز جهانی مطالعه شده است به ویژگی های این دانشگاه ها؛ تمرکز بر روی استعدادها، منابع فراوان و حکمرانی خوب پرداخته میشود. همچنین ضمن بررسی ویژگی های دانشگاه های تراز جهانی، پژوهشگر راه های پیوستن به این دانشگاه ها را از طریق ارتقاء دانشگاه های فعلی، ادغام چند دانشگاه با یکدیگر و تاسیس دانشگاه تراز جهانی جدید و همچنین با ایجاد دانشگاه های پژوهشی بررسی می نماید. در خاتمه نویسنده به کاربست ها و فواید آن در نظام آموزش عالی ایران می پردازد.