اثر بخشی مداخله درمان رشدی عصبی بر مهارت های حرکتی و فعالیت های زندگی روزمره کودکان پیش دبستانی با نشانگان داون

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان رشدی عصبی بر مهارت های حرکتی و فعالیت های زندگی روزمره کودکان پیش دبستانی با نشانگان داون انجام شد.
روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه کودکان پیش دبستانی با نشانگان داون شهر شیراز بود که در سال تحصیلی 1394-1393 در مراکز ویژه کودکان با کم توانی ذهنی زیر نظر سازمان آموزش و پرورش استثنایی به آموزش و تحصیل اشتغال داشتند که از بین آن ها نمونه ای به حجم بیست و چهار نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل( هر گروه دوازده نفر)جایگزین شدند. از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش درمان رشدی عصبی را در پانزده جسله دریافت کرد در حالی که به گروه کنترل این برنامه ارائه نشد. در پایان برای هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. برای سنجش مهارت های حرکتی از آزمون لیکلن-اوزرتسکی و برای سنجش فعالیت های زندگی روزمره از مقیاس سنجش فعالیت ها در کودکان استفاده شد. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تحلیل شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزارآماری SPSS21 استفاده گردید.
نتایج نشان داد که میانگین نمرات مهارت های حرکتی و فعالیت های زندگی روزمره در گروه آزمایش افزایش یافته است.(01/>P)
یافته ها بیانگر تاثیر درمان رشدی عصبی بر مهارت های حرکتی و فعالیت های زندگی روزمره کودکان پیش دبستانی با نشانگان داون بود. بنابراین پیشنهاد می شود با طراحی و اجرای برنامه درمان رشدی عصبی جهت بهبود مهارت های حرکتی و فعالیت های زندگی روزمره کودکان پیش دبستانی با نشانگان داون اقدام شود.