ارتباط لپتین و مقاومت به انسولین در بیماران PCOS : یک مطالعه مورد شاهد

 بیماری تخمدان پلی کیستیک (PCOS) و اشکالات هورمونی مرتبط با آن یک مسئله مهم بالینی می باشد.

 هدف از انجام مطالعه مقایسه لپتین سرم در خانم های نازای با و بدون PCOS، درجه بندی حساسیت شش روش غیرمستقیم تشخیص مقاومت به انسولین (IR) و بررسی ارتباط بین لپتین و IR در بیماران  PCOSبود.

 این مطالعه مورد-شاهدی روی 189 خانم نازای مراجعه کننده به مرکز نازایی بیمارستان مادر و کودک شیراز بین سال های 2015-2012 انجام شده است. 99 نفر PCOS براساس کرایتریای روتردام، با 90 نفر که PCOS نداشتند، مقایسه شدند. لپتین سرم، چگالی توده بدنی (BMI)، تعدادی از هورمون ها و ارتباط آنها با لپتین بین دو گروه مقایسه شد. IR در گروه PCOS با استفاده از روش های غیر مستقیم شامل: قند خون ناشتا (FBS)، نسبت گلوکز به انسولین، مدل هموستاتیک (HOMA-IR)، انسولین ناشتا (FI)، روش Quantitative Insulin Sensitivity Check Index (QUICKI) و روش MacAuley index (MCA) اندازه گیری و ارتباط بین لپتین و IR بررسی گردید.

 خانم های PCOS میانگین BMI (kg/m2 62/3±47/26 در مقابل 18/5±82/24) و لپتین بالاتری (ng/mL 89/187±79/41 در مقابل  57/12±38/19) داشتند. لپتین با قد و BMI در هر دو گروه و همچنین با سن در خانم های بدون PCOS ارتباط آماری معنی داری (001/0>p) نشان داد. HOMA-IR بیشترین تعداد بیماران IR را تشخیص داد و پس از آن روش های FI و QUICK بودند. مقادیر متوسط سطوح لپتین ارتباط مثبت معنی داری با IR که با روش های HOMA-IR (001/0>p)، QUICKI (001/0>p)، FI (002/0 = p) و قند ناشتا (02/0 =p) بدست آمده بود نشان داد.

 لپتین سرم ارتباط آماری مثبتی با BMI و IR در خانم های نازای PCOS دارد. روش HOMA-IR و FI و QUICKI به ترتیب بیشترین حساسیت را برای تشخیص IR داشتند.