بررسی اثر مدت زمان انکوباسیون و تیمار ویتامین E بر تحرک، حیات و فراگمنتاسیون DNA اسپرم نمونه های آستنوتراتوزواسپرمی

تحرک پایین، آسیب DNA و استرس اکسیداتیو بالا در اسپرم مردان آستنوتراتوزواسپرمی موجب بازده ضعیف درمان های کمک باروری (ART) در این بیماران می گردد. هدف از این مطالعه تعیین اثر ویتامین E، به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی، بر تحرک، حیات و آسیب DNA اسپرم در زمان های مختلف انکوباسیون (پس از 2، 4 و 6 ساعت) به منظور بهبود خصوصیات اسپرم افراد آستنوتراتوزواسپرمی جهت ART بود.
نمونه منی 50 بیمار آستنوتراتوزواسپرمی جمع آوری و سپس ارزیابی شد. هر نمونه به دو گروه کنترل و تیمار ویتامین E (2mM) تقسیم بندی و سپس در دمای 37 درجه سانتی گراد و CO2 با غلظت 6% به مدت 2، 4 و 6 ساعت نگهداری شد. پس از انکوباسیون، پارامترهای تحرک، حیات و فراگمنتاسیون DNA اسپرم در هر گروه ارزیابی گردید. داده ها از طریق روش آماری اندازه گیری تکراری ANOVA (Repeated measure) و آزمون T-test آنالیز و تفاوت میانگین ها در سطح P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.
کاهش معنی داری در میزان قابلیت تحرک و حیات اسپرم و نیز افزایش معنی داری در میزان آسیب DNA اسپرم (پس از 6 ساعت انکوباسیون) در گروه کنترل نسبت به پیش از انکوباسیون مشاهده شد (P<0.05). میزان تحرک و حیات در گروه ویتامین E در مقایسه با گروه کنترل غیر تیماری به طور معنی داری افزایش داشت (P<0.05). آسیب DNA اسپرم نیز پس از 6 ساعت تیمار با ویتامین کاهش معنی داری (p<0.05) نشان داد.
تیمار in vitro نمونه های سمن بیماران آستنوتراتوزواسپرمی با ویتامین E موجب حفاظت اسپرماتوزوآ در برابر اثرات مخرب ROS از طریق حفظ شرایط آنتی اکسیدانی می گردد.