نقش منطقه گرایی در حفظ صلح و امنیت منطقه ای: با تاکید بر نقش سازمان همکاری اسلامی در منطقه خاورمیانه

فرایند منطقه ای شدن واکنشی به عدم توانایی الگوی دولت- ملت در دستیابی به نتایج مطلوب بوده که به تحدید حاکمیت می پردازد. فصل هشتم منشور ملل متحد بر نقش موثر ترتیبات منطقه ای در حفظ صلح و امنیت منطقه ای و حل اختلافات محلی از طریق این ترتیبات تاکید کرده است. در همین راستا خاورمیانه از میانه ی قرن بیستم، مرکز توجه جهانی به شمار می رفته است. منشور سازمان همکاری اسلامی با تاکید بر باورهای اسلامی بر ضرورت ارتقاء و تحکیم اتحاد و همبستگی دولت های عضو در تامین منافع مشترک خود در عرصه ی بین المللی تاکید کرده است.در این مقاله، ضمن پرداختن به جایگاه حقوقی سازمان همکاری اسلامی در قالب فصل هشتم منشور ملل متحد، نقش این سازمان به عنوان یکی از ظرفیت های موجود، در تامین صلح و امنیت منطقه مطمح نظر است. در این راستا قابلیت های قانونی و محدودیت های عملی سازمان همکاری اسلامی در این خصوص نیز بررسی می گردد، تا در نهایت مشخص شود که اصولا ترتیبات منطقه ای با لحاظ پاره ای ملاحظات می توانند گزینه ی مناسبی برای حفظ صلح و امنیت یک منطقه به شمار روند.