کنترل ارتعاشات لرزهای سازه ها با استفاده از سیستم های کنترل غیر فعال

یکی از مهمترین مسائلی که در زمینه مهندسی سازه خودنمایی می کند، یافتن راه های تقلیل نیروی وارده به اعضای سازه ای ساختمان می باشد. ارتعاشات شدید زمین، نیروهای اینرسی جانبی در سازه را ایجاد می کند و باعث می شود سازه با دامنه ای متناسب با انرژی ورودی آن نوسان می کند. اگر سهم اعظم این انرژی در حد حرکات سازه صرف شده باشد، پاسخ لرزه ای به طور قابل ملاحظه ای بهبود خواهد یافت. بنابراین اگر بتوان قسمت اعظم انرژی لرزه ای را به صورت مکانیکی تلف کرد، پاسخ سازه را نیز می توان بدون خسارت سازه ای کنترل نمود. استفاده از سیستم های مستهلک کننده انرژی در ساختمانها سبب ارتجاعی باقی ماندن اعضای سازه ای در حین زلزله می گردد و در نتیجه از بروز تخریب جلوگیری می نماید. یکی از ابزارها و روش های جدید و کارآمد مقابله با زلزله، استفاده از انواع میراگرهای فعال و غیر فعال در صنعت ساختمان است. در این میان انتخاب میراگرهای غیرفعال به خاطر کم هزینه بودن و تکنولوژی مناسب تر نسبت به میراگرهای فعال و امکان استفاده آنها در داخل کشور ارجحیت دارد.