مقایسه میزان حاملگی به دنبال انتقال جنین تازه و جنین منجمد شده در زنان تحت درمان با روش های کمک باروری

منجمد کردن رویان ها به صورت بالقوه بهترین راه برای افزایش میزان باروری برای زنان در معرض سندرم تحریک بیش از حد تخمدان و زنان در خطر از دست رفتن عملکرد تخمدان می باشد. با توجه به اهمیت موضوع و پیشرفت های روزافزون در دنیا در زمینه جنین های فریز و بارداری، مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان باروری و عوامل موثر بر آن به دنبال انتقال جنین تازه و جنین منجمد شده در زنان تحت درمان با روش های کمک باروری انجام شد.
این مطالعه هم گروهی طی سال های 89-1388 بر روی 200 زن نابارور که جهت درمان ناباروری به مرکز ناباروری منتصریه مشهد مراجعه کرده و کاندید IVF/ICSI بودند، انجام شد. رویان های بیماران در گروه های تازه یا منجمد برای انتقال به رحم مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5/11) و آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل و کروسکال والیس استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
از 200 زن نابارور، 80 نفر (40%)اززنان باردار شدند که 43 نفر (43%) در گروه جنین تازه و 37 نفر (37%) در گروه جنین منجمد بودند که این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود (38/0=p). علل ناباروری، تعداد سلول های جنین و grading جنین های انتقال یافته، عوارض زایمانی، نحوه انتقال جنین، تعداد جنین های حاصل از زایمان و ضخامت آندومتر بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (61/0=p). تفاوت میانگین تعداد جنین های منتقل شده در دو گروه معنادار بود (05/0>p) که این تفاوت پس از حذف زنان حامله نشده و انجام مقایسه در زنان حامله شده، دیگر معنادار نبود (22/0=p).
هیچ تفاوتی از نظر میزان حاملگی و عوارض بارداری بین دو گروه جنین های فریز و جنین های تازه وجود ندارد (53/0=p).