سلول های IgM+CD5+ در مدل موشی سرطان با رده سلولی BCL1

استفاده از مدل های حیوانی برای توسعه درمان های جدید به ویژه در بیماری های مهمی مثل سرطان ها امری مهم و ضروری است. در این مطالعه ایجاد سرطان (لوسمی) با تزریق وریدی سلول سرطانی و بررسی مارکرهای سلولی در طحال و خون حیوان پیگیری شده است.
تعداد پنج میلیون سلول BCL-1 به ورید دمی موش های هم نژاد BALB/c تزریق شد. پنج موش بعد از دو هفته و پنج موش دیگر چهار هفته بعد کشته شدند و تغییرات ایندکس طحال، سلول های خون محیطی و تغییرات بافتی در آن ها بررسی شد. سلول های طحال و خون با استفاده از مارکرهای IgM و CD5 در فلوسیتومتری از نظر حضور سلول های سرطانی بررسی شدند.
ایندکس وزنی و نسبت سطح طحال در موش های تزریق شده افزایش معنادار از نظر آماری داشت (05/0p<)، بالاترین افزایش سطح در گروه چهار هفته ای دیده شد (حدود 1.5 برابر کنترل). نسبت لنفوسیت به نوتروفیل در لام خون محیطی از 4.9 به 8.8 رسید (05/0p<). درصد سلول هایIgM+CD5+ در طحال موش ها از حدود 2.5درصد در گروه کنترل به 14درصد در گروه دو هفته و 32درصد در گروه چهار هفته رسید. این سلول ها در خون نیز از حدود 2درصد به 8.8درصد افرایش یافتند. در بررسی هیستولوژیک طحال، گسترش پالپ سفید مشاهده شد.
در روش فوق، سلول های سرطانی در حیوان مستقرشده گسترش می یابند. تغییرات ابعاد طحال، نسبت لنفوسیت به نوتروفیل خون و درصد سلول های IgM+CD5+ می توانند برای پیگیری وضعیت استقرار سلول های سرطانی در حیوان مورداستفاده قرار گیرند و شاخصی برای تحقیقات درمورد روش های درمانی جدید باشند.