تاثیر کودهای آلی و زیستی بر درختان انار: عملکرد، ترک خوردگی، آفتاب سوختگی و آلودگی به کرم گلوگاه انار Ectomyelois ceratoniae (Lepidoptera: Pyralidae)

جهت بررسی اثر کودهای متفاوت روی عملکرد و سلامت صفات مرتبط با میوه انار، یک پژوهش مزرعه ایی در طی سال های 1393 و 1394 روی انارهای 6 ساله رقم بجستان پرورش یافته در خاکی با بافت لوم شنی و سیستم آبیاری قطره ایی در شهرستان خلیل آباد استان خراسان رضوی انجام شد. کودهای ارگانیک شامل کود حیوانی ( Kg/tree25)، ورمی کمپوست (Kg/tree 5)، هیومیک گرانوله ( Kg/tree2) به تنهایی و در ترکیب با کودهای زیستی (ازتوبارور، فسفوبارور، پتابارور) به اندازه یک لیتر برای هر درخت به روش چالکود استفاده گردید. نتایج نشان داد که گیاهان تیمار شده با ترکیب کودهای ارگانیک و زیستی عملکرد بهتر و ریزش کم تر نسبت به گیاهان تیمار شده به وسیله کودهای آلی به صورت انفرادی داشتند. تیمار ترکیب کود زیستی و هیومیک کم ترین ترک خوردگی میوه (5/7، 25/2 درصد به ترتیب در سال 1393 و 394) را داشت. هم چنین کم ترین آلودگی به کرم گلوگاه انار Ectomyelois ceratoniae (Lepidoptera: Pyralidae) در همان تیمار مشاهده شد (5/27 ،34/25 درصد به ترتیب در 1393 و 1394). بیش ترین میزان آلودگی به کرم گلوگاه انار در تیمار عدم تغذیه (44/31 ،07/38 درصد) در هر دو سال مشاهده گردید. آفتاب سوختگی میوه تحت تاثیر نوع تغذیه و عدم تغذیه قرار نگرفت. نتایج آنالیز برگ آشکار کرد که گیاهان تیمار شده به وسیله ترکیب کود زیستی و هیومیک سطح بالاتری از عناصر پرمصرف و کم مصرف در مقایسه با گیاهان تیمار نشده دارند. در مجموع نتایج ما پیشنهاد می کند که کود زیستی در ترکیب با کودهای آلی مخصوصا هیومیک گرانوله می تواند در بهبود عملکرد و جلوگیری از زیان حاصل از ترک خوردگی، کمبود عناصر غذایی و آلودگی به کرم گلوگاه انار در مدیریت باغات انار مورد استفاده قرار گیرد.