نقش سلامت معنوی در رضایت شغلی کارکنان نظام سلامت

یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر رفتار سازمانی، رضایت شغلی کارکنان است. معنویت و سلامت معنوی کارکنان از عوامل جدایی ناپذیری است که بر ارتقاء رضایت شغلی آن ها تاثیر می گذارد. هدف این مطالعه تعیین همبستگی سلامت معنوی بر رضایت شغلی کارکنان می باشد.
در این مطالعه توصیفی- همبستگی، تعداد 330 نفر از کارکنان شبکه بهداشت و درمان خوی به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای وارد مطالعه شدند. داده های موردنیاز توسط دو ابزار سلامت معنوی پالوتزیان و الیسون (1983) و مقیاس رضایت شغلی هرزبرگ (1996) جمع آوری شد. داده های گردآوری شده با نرم افزار SPSS و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. کلیه ملاحظات اخلاقی در این مطالعه توسط پژوهشگران موردتوجه قرار گرفته است.
7/10 درصد نمونه ها دکترای پزشکی، 85 درصد کارشناس و 3/4 درصد کارشناس ارشد بودند. 31 درصد از وضع مالی خود ناراضی و 17 درصد آن ها از طبقه اجتماعی بالا بودند.5/68 درصد پرستاران، 32/66 درصد کارشناسان رادیولوژی و آزمایشگاه، 48 درصد کارکنان ستادی و غیر ستادی و 42/31 درصد پزشکان و مدیران سطح سلامت معنوی بالا داشتند. بیشترین رضایت شغلی به ترتیب در پزشکان و مدیران، کارشناسان آزمایشگاه و رادیولوژی، پرستاران، و کارکنان ستادی و غیر ستادی بود. همچنین بین سلامت معنوی و رضایت شغلی همبستگی مثبت و مستقیم معنی داری (001 /0 P<) دیده شد. فقط بین سن و رضایت از وضع مالی با سلامت معنوی و نیز بین سن با رضایت شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد.
پرستاران و پزشکان به ترتیب بیشترین و کم ترین سلامت معنوی و برعکس کم ترین و بیشترین رضایت شغلی را داشتند. همچنین ارتباط معنی دار سلامت معنوی با رضایت شغلی نشان داد بهره گیری از آموزه های دینی و معنوی می تواند رضایت شغلی کارکنان را افزایش داده و به بهره وری بالای سازمانی منجر شود. آموزش های لازم جهت ایجاد حس تعهد و دل بستگی، کاهش استرس و ایجاد حس معنوی و نیز ثبات وضعیت استخدامی کارکنان و ازدیاد حقوق آن ها پیشنهاد می شود.