ارزیابی میزان خطای محاسبات دز سیستم طراحی درمان در ریه هنگام درمان با الکترون به روش Three-Dimensional Conformal Radiation Therapy (3D-CRT)

محاسبات دقیق دز در نواحی ناهمگن بدن مانند ریه، می تواند برای سیستم های طراحی درمان پیچیده باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان خطای سیستم طراحی درمان (Treatment planning system یا TPS) Targeted Image-Guided Radiation Therapy (TiGRT) در محاسبه ی توزیع دز الکترون ها در بافت ریه هنگام درمان با الکترون به روش 3-dimensional conformal radiation therapy (3D-CRT) بود.
تکنیک تابش مستقیم الکترون با انرژی 10 مگاالکترون ولت، با استفاده از TPS بر روی تصاویر Computed tomography scan (CT scan) فانتوم Rando اجرا شد. سپس، فانتوم مطابق با تکنیک مورد نظر با دستگاه Siemens primus تحت تابش قرار گرفت. اندازه گیری دز با استفاده از دزیمترهای ترمولومینسانس (Thermo luminescent dosimeter-100 یا TLD-100) LiF در ریه انجام شد. سپس، مقادیر دز محاسبه شده با TPS و نتایج حاصل از اندازه گیری با هم مقایسه شد.
کمینه و بیشینه ی درصد خطای محاسبات توزیع دز توسط TPS در مقایسه با مقادیر مربوط به اندازه گیری های انجام شده، به ترتیب در مرز بین دیواره ی قفسه ی سینه- ریه (86/0 درصد) و انتهای ریه (14/76 درصد) رخ داد.
به نظر می رسد TPS قادر به اجرای برخی از تصحیحات مربوط به ناهمگنی ها هنگام الکترون درمانی نیست. در این مطالعه، ناهمگنی ها شامل استخوان های دنده و بافت ریه بود. خطاهای محاسبه شده، ممکن است در نتیجه ی در نظر نگرفتن تولید پرتوهای ثانویه و پراکندگی متعدد الکترون ها هنگام برخورد الکترون با استخوان های دنده و همچنین، آلودگی به پرتوی ایکس در انتهای برد الکترون ها باشد. بنابراین، محاسبات توزیع دز پرتوهای الکترونی که توسط TPS در بافت ریه انجام شد، با عدم قطعیت همراه است.