اثر 6 هفته تمرین شنا و مکمل دهی عصاره آلوورا بر سطوح سایکلواکسیژناز-2 و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در موش های مبتلا به سرطان سینه

فعالیت ورزشی منظم با بهبود کیفیت زندگی و کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان مرتبط است، اما مکانیسم های زمینه ساز مشخص نیست. علاوه بر این، آلوورا ممکن است تاثیرات ضدسرطانی و ضدالتهابی داشته باشد. در تحقیق حاضر، تاثیر 6 هفته تمرین شنا به همراه مکمل دهی آلوورا بر سطوح سرمی سایکلواکسیژناز-2 و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در موش های مبتلا به سرطان سینه بررسی گردید.
در این تحقیق نیمه تجربی، 35 سر موش بالب سی با محیط آزمایشگاه و تمرینات شنا آشنا شدند، سپس بافت تومور آدنوکارسینومای موشی به صورت زیرپوستی کاشت شد و یک هفته پس از آن، موش ها به گروه های 7تایی شامل: تمرین، تمرین+ عصاره، عصاره و کنترل (سرطانی) تقسیم شدند. گروه پنجم (به عنوان کنترل سالم) شامل 7 سر موش بود. گروه های تمرین، تمرینات شنا را به مدت 6 هفته انجام دادند و گروه های عصاره به طور روزانه، عصاره آلوورا را به میزان 300 میلی گرم برکیلوگرم در روز دریافت کردند. نمونه های خونی 48 ساعت پس از آخرین جلسه، از بطن راست گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه در سطح معنی داری، 05/0>p تحلیل شدند.
با القای تومور سرطانی، سطوح COX-2 وVEGF در موش ها افزایش یافت (05/0>p). پس از 6 هفته، مقادیرVEGF در هر دو گروه تمرینی و مقادیر COX-2 در گروه عصاره نسبت به گروه کنترل سرطانی، پایین تر بود (05/0>p)؛ با این حال، این مقادیر بیشتر از گروه کنترل سالم بود.
طبق نتایج، تمرین شنا و مکمل آلوورا ممکن است افزایش سطوح در گردش COX-2 وVEGF در اثر القای بافت توموری را تضعیف کند، اما نمی تواند مقادیر افزایش یافته را به سطوح نرمال بازگرداند.