مقایسه اثر اندازه ذرات سیلیکاته در محلول غذایی بر صفات فیزیولوژیک و رشدی ذرت در مرحله گیاهچه ای، تحت تنش کادمیوم

چکیده:
به منظور بررسی نقش ذرات نانو و میکرو سیلیکات سدیم بر صفات فیزیولوژیک و رشدی ذرت در شرایط تنش کادمیوم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار به صورت هیدروپونیک در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1394 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح تنش کادمیوم از منبع سولفات کادمیوم (صفر، 50 (8/12 پی پی ام) و 100 (6/25 پی پی ام) میکرومول در لیتر) و تیمارهای سیلیکات سدیم (شاهد (صفر)، میکرو و نانو ذرات با غلظت دو میلی مولار) بود. نتایج نشان دهنده تاثیر سطوح سیلیکات سدیم، کادمیوم و اثرات متقابل آنها بر صفات شاخص پایداری غشای سلولی، سطح ویژه برگ، هدایت روزنه ای، نسبت Fv/Fm (بیشترین کارایی کوانتومی فتوشیمیایی فتوسیستم Π)، ارتفاع، قطر ساقه، سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه و نسبت وزن اندام هوایی به ریشه بود. اما اثرات متقابل تیمارها بر صفات درصد رطوبت نسبی و شاخص کلروفیل برگ معنی دار نشد. با افزایش غلظت کادمیوم شاخص پایداری غشای سلولی، شاخص کلروفیل، نسبت Fv/Fm، رطوبت نسبی برگ، سطح ویژه برگ، هدایت روزنه ای، ارتفاع بوته، قطر ساقه، سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی و ریشه در مقایسه با شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. در شرایط عدم تنش، مصرف نانو ذرات سیلیکات سدیم صفات ارتفاع، قطر ساقه، سطح برگ و وزن خشک اندام هوایی ذرت را به ترتیب 8/12، 9، 2/34 و 2/23 درصد نسبت به شاهد کاهش داد. درمقابل، مصرف ذرات میکرو در شرایط عدم تنش تاثیر مثبت بر صفات ذکر شده داشت. اما در غلظت 50 میکرومول در لیتر کادمیوم، مصرف نانو ذرات صفات شاخص پایداری غشای سلولی، سطح ویژه برگ، هدایت روزنه ای، قطر ساقه و وزن خشک اندام هوایی را به طور معنی داری افزایش داد. در بالاترین سطح تنش کادمیوم، اثر ذرات میکرو بر صفات پایداری غشای سلولی، هدایت روزنه ای و نسبت اندام هوایی به ریشه بیشتر از نانو ذرات بود، اما مصرف نانو ذرات نیز در کاهش تنش کادمیوم در صفات یاد شده تاثیر مثبت و معنی داری داشت. به طور کلی کاربرد نانو ذرات در شرایط عدم تنش اثرات فیتوتوکسینی بر رشد و نمو ذرت داشت و تنها در شرایط تنش، تاثیر مثبت آن مشاهد شد.
زبان:
فارسی
صفحات:
425 تا 437
لینک کوتاه:
magiran.com/p1741146 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!