اثرات تسکین دهنده درد سیلی مارین و تداخل عمل آن با گیرنده های H1 هیستامینی در موش های صحرایی

سیلی مارین ماده موثره گیاه خار مریم بوده که در طب سنتی به اثرات درمانی آن اشاره شده است؛ اما پژوهش های اندکی در مورد اثر ضد دردی و مکانیسم عمل آن انجام گرفته است؛ بنابراین در تحقیق حاضر اثرات تسکین دهنده درد سیلی مارین با استفاده از آزمون فرمالین با تاکید بر سیستم نوروترنس میتری هیستامینرژیک در موش های صحرایی بررسی گردید.
در این مطالعه تجربی، تعداد 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 250- 220 گرم در محدوده سنی 14-12 هفته در گروه های 6 تایی در 7 گروه شامل: گروه شاهد (سالین نرمال+ فرمالین 1% کف پایی)، 4 گروه تیمار با سیلی مارین (50، 100، 200 و 400 میلی گرم به کیلوگرم)، 1 گروه تیمار با کلرفنیرآمین (20 میلی گرم به کیلوگرم)، 1 گروه پیش تیمار با کلرفنیرآمین (20 میلی گرم) + سیلی مارین (200 میلی گرم) تقسیم شدند. جهت ارزیابی درد پیکری از آزمون فرمالین استفاده گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با روش آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد.
تزریق داخل صفاقی سیلی مارین به طور معنی داری (05/0P<) موجب کاهش پاسخ درد در هر دو مرحله اول و دوم درد فرمالینی گردید. پیش تیمار با کلرفنیرآمین و سپس سیلی مارین موجب تقویت پاسخ ضد دردی سیلی مارین در هر دو مرحله اول و دوم درد فرمالینی گردید (05/0P<).
سیلی مارین اثرات ضد دردی داشته که احتمالا این اثرات با به کارگیری سیستم هیستامینی ایجاد می شود.