شهر فشرده و توسعه پایدار شهری شهر سبزوار

تئوری شهر فشرده پاسخی است از سوی پژوهشگران در جهت دستیابی به توسعه ای پایدار شهری و انتقادی است نسبت به روند های حاکم بر سیاستگذاری ها و برنامه ریزی ها در خصوص مسائل شهری. طرفداران این نظریه معتقدند که متراکم سازی فضاهای شهری باعث ارتقاء همبستگی و تعاملات اجتماعی، احساس امنیت اجتماعی، احساس تعلق مکانی و دسترسی بهتر شهروندان به خدمات شهری شده، فاصله بین محل کار تا منزل و میزان وابستگی به خودرو را کاهش می دهد، زمینه مساعدی برای توسعه پیاده روی، دوچرخه سواری و استفاده از حمل و نقل عمومی فراهم می آورد و می تواند به کاهش سرانه مصرف انرژی در فضاهای شهری کمک نماید. بر این اساس، هدف این پژوهش، یافتن شواهدی تجربی در خصوص ادعاهای طرفداران شهر فشرده می باشد. محله 5 از ناحیه 5 شهر سبزوار به عنوان عرصه تحقیق و برای بررسی های میدانی انتخاب گردید. روش تحقیق، توصیفی زمینه یابی (پیمایشی) است. گردآوری داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و پیمایشی (پرسشنامه محقق ساخته) صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهند که در محدوده مورد مطالعه تنها در دو بخش احساس تعلق مکانی و دسترسی به خدمات ادعاهای طرفداران اندیشه شهر فشرده مورد تایید قرار گرفت، اما در مورد بخش هایی چون همبستگی ئ تعاملات اجتماعی، احساس امنیت اجتماعی، کاهش وابستگی خانوارها به خودروهای شخصی و کاهش هزینه های مصرفی خانوار در حوزه انرژی میان ادعاهای طرفداران شهر فشرده و یافته های حاصله در محدوده مورد مطالعه همخوانی و تطابق وجود ندارد. یافته های تکمیلی گویای آن است که عامل فشردگی یا پراکندگی به تنهایی نمی تواند پایداری شهری را تبیین کند و در کنار آنها متغیرهای زمینه ای و اجتماعی و اقتصادی دیگری نیز وجود دارند که بایستی مد نظر قرار گیرند.