بررسی و مطالعه تاثیر هنر-صنعت گردشگری بر رشد و توسعه اقتصادی در ایران و کشورهای DCEO در سال های 2010 تا 2013

گردشگری به عنوان یکی از مصادیق هنر- صنعت در جهان بسیار مورد توجه است، زیرا از یک سو می تواند مستقیم یا غیر مستقیم بر صنعت یک کشور تاثیر بگذارد و از سوی دیگر عاملی است جهت پاسداشت و حفظ و ترویج هنر در آن کشور؛ همچنین از گردشگری به عنوان کاتالیزوری کارآمد برای بازسازی و توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها یاد شده که طی سال های اخیر برای رفع چالش های اقتصادی و اجتماعی کشورها که با کاهش فعالیت های تولیدی و صنعتی رخ داده است، گامی مثبت در جهت اشتغال نیروی انسانی و ایجاد فرصت های شغلی و افزایش درآمد خواهد بود.
هدف از این پژوهش بررسی رابطه هنر- صنعت گردشگری بر رشد و توسعه ی اقتصادی در ایران و کشورهای عضو DCEO در سال های 0102 تا 3102 است. شاخص های توسعه اقتصادیمورد مطالعه در مطالعه ی حاضر شامل درآمد سرانه، توسعه انسانی و قدرت خرید ، همچنین شاخص های جهانی پذیرفته شده در صنعت گردشگری شامل مخارج دولت در گردشگری، نام تجاری جهت جذب گردشگر و بهنگام بودن اطلاعات گردشگری می باشد که با استفاده از دستگاه معادلات ساختاری به مطالعه و تاثیر و رابطه شاخص های مربوطه پرداخته شده است. نتایج حاصل از مدل نشان می دهد که، صنعت گردشگری تاثیر منفی بر رشد اقتصادی و تاثیر آن در کشورهای انتخابی طی سال های مورد بررسی را داشته است و این اثر منفی ممکن است به دلیل پیامدهای منفی اقتصادی از قبیل افزایش قیمت کالا و خدمات در فصل گردشگری، بالا رفتن قیمت زمین و به طور کلی افزایش هزینه ی زندگی ساکنان به گردشگری باشد.