مقایسه اجزای نیروی عکس العمل زمین سمت سالم و آسیب دیده افراد با پارگی رباط صلیبی قدامی حین پرش عمودی

هدف از تحقیق حاضر مقایسه اجزای نیروی عکس العمل زمین سمت سالم و آسیب دیده افراد با پارگی رباط صلیبی قدامی حین پرش عمودی بود.
تعداد 6 مرد با پارگی مطالعه قرار گرفتند. اجزای نیروهای عکس العمل زمین با استفاده از فورس پلیت Kistler هنگام پرش عمودی ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون تست t وابسته (dependent t test) و ریپیتد مژر ویژه داده های تکراری (Reapeted Measure) در سطح معنی داری 05/0>p تجزیه وتحلیل شد.
نتایج نشان داد که حداکثر نیروی قدامی خلفی در فاز فرود در سمت سالم به طور معنی داری از سمت آسیب دیده بیشتر بود(04/0P=). هنگام فرود ضربه قدامی خلفی(10/0P=) و ضربه عمودی(00/0P=). در سمت سالم به طور معنی داری از سمت آسیب دیده بیشتر بود. نرخ بارگذاری و نرخ باربرداری هنگام پرواز و فرود به ترتیب هیچ گونه اختلاف معنی داری بین دو سمت سالم و آسیب دیده نشان نداد(05/0P>).
الگوی ایجاد ضربه هنگام پرش عمودی فقط در فاز فرود تغییر می کند به طوری که در فاز پرواز ضربه ایجادشده بین دو پای سالم و آسیب دیده مشابه است ولی در فاز فرود پای سالم در معرض ضربه بیشتری قرار می گیرد. بنابراین پیشنهاد می شود افراد با پارگی رباط صلیبی قدامی باید از انجام فعالیت های پرشی با تکرار زیاد خودداری کنند چون افزایش ضربه بر پای سالم می تواند آن را در معرض اضافه بار و خطر آسیب قرار دهد. بدین ترتیب احتمال پارگی رباط صلیبی پای سالم کاهش می یابد.