ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک رویشگاه های گز پرشاخه (Tamarix ramosissima Ledeb) در استان ایلام

این پژوهش به منظور مطالعه نیاز رویشگاهی درختان گز پرشاخه (Tamarix ramosissima Ledeb.) در استان ایلام انجام شد. در ابتدا رویشگاه هایی که گز گونه غالب آن ها بود، شناسایی شدند که شامل رویشگاه های ظهیری، دار بلوط، چم جنگل، پل سیمره، بانروشان، گلان و کنجانچم بودند. سپس، در هر رویشگاه پنج نمونه خاک از عمق صفر تا 30 سانتی متری به روش کاملا تصادفی برداشت شد و متغیرهای فیزیکی- شیمیایی خاک شامل بافت، اسیدیته، هدایت الکتریکی، ماده آلی، ازت کل، فسفر، پتاسیم، رطوبت و جرم مخصوص اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که این گونه در شوری بین 0/92 تا 9/03 دسی زیمنس بر متر، اسیدیته بین 6/98 تا 7/99، کربن آلی بین 0/09 تا 3/39 درصد، ازت کل بین صفر تا 0/29 درصد، فسفر قابل جذب بین 17/17 تا 23/14 (ppm)، پتاسیم بین 2/35 تا 402/35 (ppm) و رطوبت وزنی خاک بین 0/06 تا 30/56 درصد رویش دارد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که از نظر درصد شن، سیلت و رس، رطوبت وزنی خاک، هدایت الکتریکی، اسیدیته، فسفر، پتاسیم، ازت کل و کربن آلی در رویشگاه های مختلف تفاوت معنی داری وجود داشت. تجزیه و تحلیل مولفه های اصلی و تحلیل دوطرفه TWINSPAN نیز نشان داد که فاصله از رودخانه، درصد کربن آلی، هدایت الکتریکی خاک، رطوب خاک، فسفر قابل جذب و درصد سیلت مهم ترین عامل های موثر بر استقرار و پراکنش این گونه بودند.