شاک ویودرمانی برای کاهش اسپاستیسیتی پس از سکته مغزی: مقاله مروری و متاآنالیز

اسپاستیسیتی نقص بالینی ضایعات نورون محرکه فوقانی می باشد که بلافاصله یا مدتی پس از ضایعه نمایان می گردد و در 38% بیماران سکته مغزی مشاهده می شود. به تازگی شاک ویودرمانی به عنوان روشی امن و موثر در درمان اسپاستیسیته گزارش شده است. این مطالعه با هدف برآورد اثر شاک ویو در کاهش اسپاستیسیتی پس از سکته مغزی انجام شد.
تمامی مقالات موجود در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، MEDLINE، Science Direct و Scopus و موتور جستجوی Google scholar، در فاصله سال های 2000 تا پایان 2016 میلادی با کلمات کلیدی Spasticity، Muscle hypertonicity، Extracorporeal Shock Wave Therapy، Stroke و Hemiplegiaبررسی شد. معیارهای ورود، مطالعات تمام متن و چاپ شده به زبان انگلیسی بود. دو مرورگر به صورت مستقل مقالات را از نظر شرایط ورود و کیفیت بررسی نمودند. در آنالیز آماری نمرات مقیاس آشورت و دامنه حرکتی پاسیو مفصل لحاظ شد.
11 مطالعه با مجموع 261 بیمار وارد مرور سیستماتیک گردید. در هفت مطالعه اثر شوک ویو در عضلات اسپاستیک اندام فوقانی و در چهار مطالعه اثر شوک ویو در عضلات اسپاستیک اندام تحتانی بررسی شده بود. بلافاصله پس از شوک ویو درمانی کاهش معنادار مقیاس آشورت (1/62- SMD= و 1/04- تا 2/2-= 95% CI) و افزایش معنادار دامنه حرکتی (3/23SMD= و 5/12 تا 1/35=95%CI ) در مقایسه با مقادیر پایه مشاهده شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که شوک ویو می تواند سبب بهبود اسپاستیسیته و افزایش دامنه حرکتی گردد اما مکانیزم دقیق اثر آن هنوز نامشخص است و انجام مطالعات کارآزمالیی بالینی بیشتر و با کیفیت بالاتر ضروری است.