خوانش بصری گرافیک محیطی درفضاهای شهری با تاکید بر نقاشی دیواری، نمونه موردی: تهران

گرافیک محیطی به عنوان یکی از عوامل بصری در محیط های شهری امکانات مختلفی را برای تسهیل در امر ارتباط، ادراک محیط و همچنین ایجاد هویت بصری ب هکار م یگیرد؛ برای ارتقای کیفیات بصری و افزایش غنای حسی دیداری در فضاهای شهری از نمودهای بصری همچون نقاشی دیواری که یکی از شاخه های اصلی گرافیگ محیطی و از مولفه های بصری شهر است، بهره می گیرد. لذا هدف از این پژوهش اولوی تسنجی شاخص های گرافیک محیطی (نقاشی دیواری) توسط متخصصین و ارزیابی و رتب هبندی نقاشی های دیواری تهران در دو فضای میدان و خیابان بر اساس دیدگاه های است. در این روش نقاشی های دیواری تهران در سه خوشه (ANP) شهروندان با استفاده از روش فرآیند تحلیل شبکه (معیار) و بیست شاخص با استفاده از نرم افزار سوپردیسیژن تولید شد و نتایج بررسی های میدانی در نرم افزار مذکور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان می دهد درخوشه موقعیت استقرار، شاخص مکان یابی مناسب اثر در خوشه ساختار بصری، شاخص ترکیب رنگی مناسب و در خوشه معماری بنا و محیط پیرامون، شاخص تناسب موضوع و محتوای اثر با محیط، بیشترین امتیاز را نسبت به سایر شاخص های گروه خود از دیدگاه متخصصین داشته اند. براساس نتایج تحلیلی مشاهده می شود بین نقاشی های دیواری که در خیابان و میدان واقع شده تفاو تهایی وجود دارد؛ در فضاهای مکث (میدان) میزان خوانش مخاطبان (عابرین پیاده) از جزئیات و تناسبات اجزاء ترکیبات رنگی و موضوع آثار نسبت به فضاهای تردد (خیابان) بیشتر است و مردم سریع تر پیام های بصری و محتوای دیوارنگاری ها را دریافت می کنند. نقاشی های دیواری که با توجه به معماری بنا، فرم و شکل زمینه اجرا شده و در چند سطح و در راستای غیر ممتد قرار گرفته اند موجب پویایی و تنوع بصری در محیط شده و نظر بیشتر مخاطبان را نسبت به سایر آثار به خود جذب کرده اند.