روایت در جایگاه تحقیق و تحقیق در جایگاه روایت: نکات اشتراک و افتراق

روایت کنشی قدیمی است که هنوز هم در سراسر جامعه مدرن در هزاران شکل از رمان گرفته تا بازی های رایانه ای نمود یافته است. در عین حال هنوز حوزه تحقیق روایی از نوین ترین رویکردهای پژوهشی است. از این رو به سرعت در حال تحول می باشد. این مقاله به بررسی شکل نو ظهوری از تحقیق روایتی، به عنوان روایت در جایگاه پژوهش (NAR) می پردازد. ابتدا به بررسی فرم آشنای تحقیق روایتی می پردازیم که تحقیق در جایگاه روایت (RAN) است و بر مبنای ابزار پژوهش استاندارد (به عنوان مثال، مصاحبه ها، مجلات...)، و بر پایه مشارکت جمعی و تجارب شرکت کنندگان به طریق ترکیب روایی طراحی شده است. در ادامه آن را از نظر اشاعه و مخاطب، جمع آوری داده ها و تحلیل، بیانیه هدف و تم بررسی می کنیم. دررویکرد روایت در جایگاه پژوهش (NAR) زبان و شکل روایت، ذهنیت و تعمیم و معیارهای ارزیابی بررسی می شود. در مقابل RAN که فرایند ترکیب روایت، ثانویه است و مشارکت جمعی در پژوهش بسیار حیاتی است، در NAR روند ترکیب روایت به عنوان مهم ترین ابزار مقدماتی جمع آوری دانش است و بر تشریک مساعی شرکت کنندگان تکیه نمی کند. مقاله حاضر به کاوش در معیارهای بدیلی که برای پژوهشگران روایتی مطرح شده اند پرداخته و در کل، برخی توافق ها و همپوشی ها بین این معیارها دیده می شوند