مقایسه اثرات زنجبیل با کلومیفن سیترات بر تغییرات هورمون های جنسی در موش های صحرایی مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

سندرم تخمدان پلی‎کیستیک از شایع‎ترین اختلالات اندوکرین در زنان است که روی قدرت باروری تاثیر منفی دارد. کلومیفن سیترات خط اول درمان این اختلال می باشد که عوارض جانبی و مقاومت به درمان با آن گزارش شده است.

در این پژوهش سعی شده تا با مقایسه اثر زنجبیل با کلومیفن سیترات بر تغییرات هورمون های LH، FSH، استروژن و پروژسترون به بهبود هر چه موثرتر و بدون عارضه این بیماران کمک شایانی نمود.

در این مطاله تجربی از 63 موش صحرایی ماده بالغ با وزن تقریبی200-170 گرم استفاده شد، حیوانات به صورت تصادفی به 9 گروه 7 تایی تقسیم شدند که عبارتنداز: گروه کنترل (که هیچ ماده ای برای 60 و 89 روز دریافت نکردند)، گروه شاهد (آب مقطر و اتانول به صورت داخل صفاقی روزانه برای 60 و 89 روز دریافت کردند)، و 7 گروه تجربی که استرادیول والرات (عامل القا کننده سندرم تخمدان پلی کیستیک، داخل عضلانی) به تنهایی و همراه کلومیفن سیترات (100 میلی گرم/کیلوگرم) یا دوزهای مختلف زنجبیل (175 و 350 میلی گرم/کیلوگرم) دریافت کردند. پس از پایان دوره آزمایش هورمون های جنسی اندازگیری و در گروه های مختلف مقایسه شد.

در گروه پلی کیستیک، غلظت هورمون های LH و استروژن دارای افزایش و غلظت هورمون های FSH و پروژسترون دارای کاهش نسبت به گروه های کنترل می باشد (0.001p<). از طرفی در گروه های دریافت کننده کلومیفن سیترات و عصاره زنجبیل نسبت به گروه های بیمار بهبود قابل توجهی (0.001 (p<در ترشح هورمون ها مشاهده شد. کلومیفن سیترات، در مقایسه با عصاره زنجبیل دارای خواص بهبود بخشی موثرتری در متعادل ساختن هورمون های LH، FSH، استروژن و پروژسترون در موش های صحرایی مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد. بعلاوه عصاره زنجبیل در دوزهای بالاتر اثر بهتری در بهبود سندرم تخمدان پلی کیستیک دارد.

از آنجا که مصرف دراز مدت کلومیفن سیترات همراه با عوارض جانبی می باشد، این مطالعه نشان داد که استفاده از زنجبیل در دوز های بالا به عنوان داروی گیاهی بدون عوارض جانبی در بهبود تخمدان پلی کیستیک موثر و جایگزین مناسبی برای داروهای شیمیایی می باشد.