بررسی اثر بیوفیدبک الکترومیوگرافی همراه با آموزش آرمیدگی بر علایم روانشناختی بیماران مبتلا به میگرن مزمن: پژوهش مورد منفرد

هدف پژوهش حاضر ، بررسی اثر «بیوفیدبک الکترومیوگرافی همراه با آموزش آرمیدگی» بر علایم روانشناختی بیماران مبتلا به میگرن مزمن شهر اصفهان بود.
برای اجرای پژوهش دو بیمار مبتلا به میگرن مزمن به شیوهی نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش، روش مورد منفرد با طرح A-B به کار رفت ؛ به این صورت که پس از تعیین موقعیت خط پایه، مداخله آغاز شد و آزمودنی ها 24 جلسه مداخله ی 45 دقیقه ای انفرادی دریافت کردند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اضطراب، افسردگی و استرس (DASS21) استفاده شد.
یافته های این پژوهش براساس شاخص های تحلیل دیداری نشان داد که مداخله ی مورد نظر برای هر دو آزمودنی موثر بوده است.
یافته های این پژوهش نشان داد که درمان بیوفیدبک الکترومیوگرافی همراه با آموزش آرمیدگی، علایم روانشناختی (اضطراب و استرس) بیماران مبتلا به میگرن مزمن را کاهش می دهد، بنابراین پیشنهاد می شود این روش درمانی در کنار دارودرمانی که به کاهش علایم روان شناختی شایع در بیماران مبتلا به میگرن مزمن و به دنبال آن افزایش فاصله ی زمانی حملات میانجامد، به کار رود.