پیشرفت تحصیلی و نگرش دانشجویان پرستاری در سه رویکرد متفاوت تدریس درس زبان انگلیسی

نیاز به تسلط به زبان انگلیسی به عنوان زبان جهانی و هم چنین ابزاری برای دستیابی به اطلاعات علمی جدید کاملا احساس می شود. بی شک یکی از مهم ترین عوامل موثر بر یادگیری زبان، روش تدریس است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر روش تدریس سنتی، تدریس تلفیقی و کلاس های مجازی یادگیری بر پیشرفت تحصیلی و نگرش دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام شد.
در این مطالعه نیمه تجربی متغیر مستقل روش های تدریس (شامل روش تدریس سنتی، روش تدریس ترکیبی و تدریس مجازی) و دو متغیر وابسته میزان پیشرفت تحصیلی و نگرش دانشجویان نسبت به رویکردها مورد بررسی قرار گرفت. 37 دانشجوی دختر رشته پرستاری در حال تحصیل در درس زبان انگلیسی، به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. برای سنجش نگرش از پرسشنامه ای با 45 آیتم محقق ساخته پس از تایید روایی و پایایی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.
نتایج نشان داد که تفاوت های قابل توجهی در میان روش های تدریس در نمرات آزمون پیشرفت تحصیلی به نفع روش تدریس ترکیبی وجود دارد. همچنین نگرش دانشجویان نسبت به روش ترکیبی در قیاس با روش های سنتی و مجازی مثبت تربود (05/0p<).
با به کارگیری روش های تدریس ترکیبی و مجازی می توان میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان را در درس زبان انگلیسی ارتقا داد.