بررسی تاثیر دو داروی آتورواستاتین و آسپرین بر فنوتیپهای سلولهای سرطانی کبد در مدل کشت سلولی

در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، بیماری های مرتبط با کبد یکی از دلایل ابتلا به سرطان کبد می باشند. ابداع روش ها و ترکیبات دارویی جدید منجر به افزایش قابل توجه توانایی ما در درمان سرطانها می گردد. این تحقیق با هدف بررسی مقایسه ای اثر دو ترکیب دارویی شناخته شده آتورواستاتین و آسپرین بر فنوتیپهای سلولهای مدل سرطان کبد انجام شده است.
در این مطالعه تجربی پس از تهیه رده سلولی HepG2 از بانک سلولی ایران و کشت آن، اثرات سایتوتوکسیسیک، آپوپتوتیک و متاستاتیک دو داروی آتورواستاتین و آسپیرین هر کدام در غلظتهای 50-100-200 میکرو مولار در 7 گروه تحت تیمار و یک گروه کنترل به ترتیب وسیله آزمونهای MTT، فلوسایتومتری و زایموگرافی مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج این آزمونها بیانگر اثرات سایتوتوکسیک آتورواستاتین در تمامی غلظتهای 50-100-200 میکرو مولار (48%، 96/ 99% و 100 درصد) و اثرات سایتوتوکسیک اندک آسپیرین در تمامی مقادیر به جز در غلظت 200 میکرومولار بود که عمدتا بصورت نکروز مشاهده گردید (0/05p<). در مورد هر دو ترکیب القای آپوپتوز در یک غلظت مشخص به صورت موجی آغاز شد و استفاده همزمان این دو ترکیب، فرآیند آپوپتوز را از 6/8 و 3/22 به ترتیب برای استاتین و آسپیرین به 22/20 افزایش داده است (0/05p<). بررسی فعالیت آنزیم MMP-2 به عنوان آنزیم کلیدی در متاستاز، نشاندهنده کاهش این فنوتیپ بود.
نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده توام دو ترکیب آتورواستاتین و آسپیرین قابلیت القای مرگ برنامه ریزی شده سلولی را در غلظت های پایین می باشد.