تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون انسان به سلول های شبه تخمک با استفاده از مایع فولیکولی

مایع فولیکولی منبعی غنی از ترکیبات ویژه برای تکوین تخمک است. ازطرفی سلول های بنیادی ژله وارتون با سلول های زایای بدوی منشاء تمایزی یکسان دارند. از این رو ممکن است بتوانند در حضور فاکتور های القایی مناسب به سلول های شبه تخمک تمایز یابند. هدف این مطالعه جداسازی سلول های بنیادی ژله وارتون و تمایز آن به سلول های شبه تخمک با استفاده از مایع فولیکولی بوده است.
در این مطالعه تجربی قطعات ژله وارتون، در محیط α-MEM حاوی10درصد FBS کشت داده شدند. سلول های مزانشیمی جدا شده از بافت، در پاساژ سوم به سلول های استخوان و چربی تمایز داده شدند، سپس بیان مارکر های مربوط به سلول های مزانشیمی تحت آنالیز فلوسایتومتری سنجیده شد. جهت تمایز سلول های بنیادی ژله وارتون به سلول های شبه تخمک از محیط α-MEM حاوی10درصد مایع فولیکولی انسان، به مدت 21 روز استفاده شد و درنهایت سلول ها با آنالیز ایمونوسیتوشیمی ارزیابی شدند.
سلول های بنیادی ژله وارتون توانستند به سلول های استخوان و چربی تمایز پیدا کنند. آنالیز فلوسایتومتری نشان داد، سلول های بنیادی ژله وارتون مارکر سلول های خونی (CD34-45) را بیان نمی کنند و مارکر های سلول های مزانشیمی CD73)، CD90 و CD105) را بیان می کنند. سلول های بنیادی ژله وارتون تحت تیمار با مایع فولیکولی، به سلول های شبه تخمک تمایز یافتند و آنالیز ایمونوسیتوشیمی نشان داد این سلول ها بیان مثبتی از مارکر های تخمک ZP3) و SYCP3) و سلول زایا (VASA) را دارند.
استنتاج: مطالعه حاضر نشان داد، سلول های بنیادی ژله وارتون می توانند به سلول های شبه تخمک (از نظر ظاهری) تحت تاثیر مایع فولیکولی تمایز یابند، هم چنین مارکر های ZP3، VASA و SYCP3 را به طور مثبت بیان کردند. با توجه به توانایی های سلول های بنیادی ژله وارتون ، به نظر می رسد این سلول ها می توانند مناسب جهت استفاده در پروژه های سلول درمانی با رویکرد بهبود درمان ناباروری باشند.