ارزیابی میزان سرب و کادمیم در آب و خاک کشاورزی و تجمع آن در مغز، گوشت و پوست کیوی در شهرستان آستارا، سال 1394

فلزات سنگین از عوامل مهم آلاینده محیط زیست به شمار می روند که احتمال آلودگی خاک، گیاهان و محصولات کشاورزی به آن ها از طریق آبیاری زمین با آب یا پساب آلوده وجود دارد. هدف از این مطالعه توصیفی مقطعی، ارزیابی میزان سرب و کادمیم در آب و خاک کشاورزی و تجمع آن در مغز، گوشت و پوست کیوی می باشد.
تعداد 100 نمونه کیوی، 15 نمونه خاک و 25 نمونه آب طی دوره آبیاری از هر کدام از مناطق مرکز، شمال، جنوب، شرق و غرب باغ به طور تصادفی از باغ های وسیع کشت کیوی در شمال ایران جمع آوری و غلظت کل سرب و کادمیم در آن ها با دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل های آماری با آزمون آنالیز واریانس تحت نرم افزارSPSS نسخه 1/10 انجام شد.
نتایج تحقیق نشان می دهد غلظت سرب در نمونه های خاک و گوشت کیوی به ترتیب 74/33 و 93/2 و غلظت کادمیم به ترتیب 04/2 و 0026/0 میلی گرم بر کیلوگرم می باشد. هم چنین غلظت سرب و کادمیم در نمونه های آب آبیاری به ترتیب 0044/0 و 0016 /0 میلی گرم بر لیتر بوده است. بین میانگین غلظت فلزات سنگین در خاک و مقدار آن در بافت کیوی ارتباط معناداری وجود دارد و در بخش هایی که آلودگی خاک به سرب و کادمیم بیش تر بوده، آلودگی محصول نیز به طور معنی داری بیش تراست (05/0p<). مقایسه غلظت این عناصر در نمونه های آب با حدود مجاز آن نشان می دهد که میزان سرب و کادمیم در نمونه های آب کشاورزی، کم تر از حد مجاز بوده است.
استنتاج: با توجه به آلودگی خاک کشاورزی به فلزات سنگین و ارتباط خاک با آب و تاثیر سوء فلزات سنگین بر سلامت انسان، پایش این محصول ارزشمند کشاورزی و انجام کنترل های زیست محیطی ضروری است.