مقایسه ی میزان متابولیسم استراحت، ترکیب بدن و پروفایل لیپیدی در زنان مبتلا به کم کاری آشکار تیروئید تحت درمان با لووتیروکسین با و بدون علائم بالینی

متابولیسم استراحت مهم ترین عامل تعیین کننده در سوخت و ساز بدن است. به گونه ای که کاهش آن می تواند باعث چاقی و افزایش توده ی چربی بدن شود. کم کاری آشکار تیروئید با متابولیسم استراحت پایین همراه است که با دریافت دارو میزان آن افزایش یافته و به حالت نرمال بر می گردد. در این میان گروهی از بیماران با وجود دریافت دارو و نرمال شدن سطح سرمی TSH و هورمون های تیروئید، همچنان از باقی ماندن علائم بالینی کم کاری تیروئید شکایت می کنند. هدف از انجام این پژوهش پی بردن به این موضوع است که آیا بیماران با علائم بالینی بهبود نیافته دارای متابولیسم استراحت و ترکیب بدن متفاوتی در مقایسه با گروه با علائم بالینی بهبود یافته هستند یا خیر؟
این مطالعه مقطعی از نوع مقایسه ای می باشد که بر روی 100 بیمار زن مبتلا به کم کاری آشکار تیروئید و تحت درمان با لووتیروکسین انجام شد. بیماران شامل 2 گروه 50 نفری با و بدون علائم بالینی بودند. بیماران از نظر سن، سیکل قاعدگی و نمایه ی توده ی بدنی همسان شدند. 2 گروه از نظر پارامترهای تن سنجی، متابولیسم استراحت، ترکیب بدن، هورمون های تیروئیدی، پروفایل لیپیدی و رژیم غذایی با یکدیگر مقایسه شدند.
میانگین متابولیسم استراحت و مقادیر تعدیل شده ی آن برای وزن در گروه دارای علائم به طور معناداری پایین تر بود ولی شکل مقادیر تعدیل شده ی آن برای توده ی بدون چربی بدن (FFM) و FT3 تفاوت معناداری بین 2 گروه نشان نداد. میزان توده ی چربی بدن (FM) در گروه دارای علائم بالاتر بود. اما درصد توده ی چربی بدن و توده ی بدون چربی بدن (FFM) بین 2 گروه تفاوت معناداری نداشت. سطح سرمی TSH ، TT4 ، FT4 ، TT3 ، FT3، کلسترول توتال، HDL ،LDL تفاوت معناداری بین 2 گروه نداشت. سطح سرمی تری گلیسرید در گروه دارای علائم به طور معنا داری بیش تر از گروه فاقد علائم بالینی بود.
در گروه دارای علائم بالینی میزان متابولیسم استراحت کم تر بود و میزان توده ی چربی بدن و سطح سرمی تری گلیسرید نسبت به بیماران فاقد علائم بالاتر می باشد.