جداسازی باکتری های مقاوم به آنتراسن خورموسی و مطالعه رشد و توانایی آنها در تولید بیوسورفکتانت

هیدروکربن های آروماتیک حلقوی آلاینده هایی هستند که از منابع مختلف به ویژه ریزش های نفتی به اکوسیستم دریایی راه پیدا میکنند و بهراحتی تجزیه نمیشوند. یک راه عملی در حذف آلودگی های نفتی، استفاده از میکروارگانیسمها در زیستپالایی 1 است. بسیاری از میکروارگانیسم ها با تولید بیوسورفاکتانت باعث افزایش تجزیه زیستی هیدروکربن ها از طریق ازدیاد میزان انحلالپذیری آن ها در فاز آبی می شوند در حالی که همه میکروارگانیسم ها این قابلیت را ندارند. به منظور مقایسه رشد و تولید بیوسورفکتانت توسط باکتری های ساکن در رسوبات آلوده خور موسی، نمونه های رسوب از منطقه نمونه برداری جداسازی و خالص سازی شد. AD و 6 AD و دو گونه باکتریایی 2 گونه های فوق براساس مورفولوژی و آزمونهای بیوشیمیایی به عنوان سودوموناس استاتزری و آلکالیجنز دنیتریفیکانس شناسایی شدند. به منظور سنجش رشد باکتری ها کدورت محیط کشت با استفاده از اندازه گیری میزان جذب نوری محیط ها توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در 600 نانومتر اندازه گیری شد. بررسی تولید بیوسورفاکتانت با Oil spread ،Drop collaps ،Blood agar استفاده از سه روش انجام شد. طبق یافته ها این گونه ها در محیط حاوی آنتراسن، بهعنوان تنها منبع کربن و انرژی از رشد خوبی برخوردار بودند ولی نتایج نشان داد که رشد باکتری سودوموناس استاتزری به عنوان باکتری مولد بیوسورفاکتانت و به دلیل بالا بردن میزان حلالیت آنتراسن و افزایش دسترسی زیستی این هیدروکربن در محیط نسبت به باکتری آلکاجینز دنیتریفیکانس بالاتر بود.