آسیب شناسی سازمانی در ستاد دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر اساس الگوی سه شاخگی

آسیب شناسی صحیح و به هنگام در دانشگاه های علوم پزشکی، یکی از مهم ترین اقداماتی است که باعث می شود مسئولان دانشگاه ها همواره از نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و چالش های موجود در سازمان خود مطلع باشند و اقدامات لازم را به کار گیرند. این پژوهش با هدف آسیب شناسی سازمانی در ستاد دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.
مواد و این پژوهش از نوع مقطعی بود. 200نفر از کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، در مطالعه شرکت کردند. روش نمونه گیری به صورت طبقه ای تصادفی متناسب بود. اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه آسیب شناسی سازمانی با استفاده از مدل سه شاخگی جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.
عوامل رفتاری با میانگین امتیاز 73/2 و عوامل زمینه ای با میانگین امتیاز 34/3 به ترتیب بیش ترین و کم ترین تاثیر را در ایجاد آسیب های سازمانی در ستاد دانشگاه علوم پزشکی شیراز داشتند. از بین زیرشاخه های عوامل ساختاری، سیستم پرداخت با میانگین رتبه 5/2 و میانگین 72/0±21/2 و سطح معنی داری 001/0>، از بین زیرشاخه های عوامل رفتاری، امنیت شغلی با میانگین رتبه 03/2، میانگین 93/0±28/2 و سطح معنی داری 001/0> و از بین زیرشاخه های عوامل زمینه ای، پیمانکاران و مشاوران با میانگین رتبه 31/1، میانگین 70/0±07/3 و سطح معنی داری 19/0 بیش ترین تاثیر را در آسیب شناسی دانشگاه داشتند.
با توجه به این که عوامل رفتاری بیش ترین تاثیر را در ایجاد آسیب ها نشان داد به نظر می رسد دانشگاه بایستی برنامه ها و سیاست های خود را در ایجاد فرهنگ سازمانی مناسب، انگیزش و رضایت شغلی، اعمال رهبری اثربخش، فراهم سازی فرصت هایی برای آموزش و شکوفایی کارکنان و ایجاد امنیت شغلی ارتقا دهد. البته حل بعضی از این مسائل فراتر از اختیارات دستگاه های اجرایی می باشد و در این زمینه نقش نهادهای کلان در کشور از اهمیت بسزایی برخوردار است.