بررسی اثر دگزامتازون در شیر خواران مبتلا به برونشیولیت حاد-کار آزمایی بالینی

برونشیولیت حاد شایع ترین علت بستری شیرخواران و کودکان کمتر از دو سال در زمستان و هنگام شیوع بیماری می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تک دوز عضلانی دگزامتازون در کاهش علائم و دوره ی برونشیولیت حاد در شیرخواران زیر 2 سال بود.
در این مطالعه که از نوع کار آزمایی بالینی دو سو کور بود، نمونه گیری به روش در دسترس و تصادفی انجام شد. نمونه های مورد مطالعه شامل شیرخواران زیر دو سال مراجعه کننده به بیمارستان محمد کرمانشاهی با تشخیص برونشیولیت بودند و به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده ی دگزامتازون 1 میلی گرم / وزن و پلاسبو تقسیم شدند. پیامد اولیه (primary outcome) RDAI (ابزار تعیین دیسترس تنفسی)
4 ساعت بعد از ورود و پیامد ثانویه (secondary outcome) درجه RDAI ، 7 روز بعد از ورود بود.
در هنگام ورود میانگین RDAI، برای گروه دگزامتازون و پلاسبو به ترتیب (49/1±4) و (4/1±29/4) بود و از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت (05/0P>). در حالی که 4 ساعت بعد از ورود در گروه دگزامتازون (2/1±7/1) و در پلاسبو (07/1±66/3) و در 7 روز بعد از ورود به ترتیب (4/0±5/0) و (17/0±85/0) بود که هر دو اختلاف آماری معناداری (05/0P<) را نشان می دهند.
بر اساس نتایج مطالعه به نظر می رسد تجویز تک دوز عضلانی دگزامتازون در شیرخواران با برونشیولیت حاد می تواند در کاهش درجه RDAI، 4 ساعت و 7 روز بعد از ورود موثر باشد.